‘’Twenty years from now you will be more disappointed by the things you didn’t do than by the ones you did do. So throw off the bowlines, sail away from the safe harbor. Catch the ftrtrade winds in your sails. Explore. Dream. Discover.’’— Mark Twain

Zaterdag begon ik met het inpakken van mijn koffer wat een heel stuk makkelijker ging dan verwacht. Ik had zelfs ruimte en gewicht over, maar dat kan natuurlijk niet. Dan toch maar een spijkerbroek, een extra paar schoenen en nog twee pakken papier mee. Toen ik maandag alles in mijn koffer deed zat ik iets boven de 23 kilo, dus dan maar weer een half pak papier eruit waardoor ik iets onder het maximum gewicht zou zitten. Al bleef het toch nog even spannend wat de weegschaal op Schiphol zou zeggen. Aangezien mijn koffer bij m’n ouders stond, ben ik daar voor een laatste keer gezellig blijven eten. Het was weer typisch Nederlands weer, dus Roelyne heeft me even met de auto naar mijn huis gebracht om daar voor een laatste nachtje te slapen. Na een prima nacht kwamen papa en mama me al vroeg halen om nog een kopje koffie te drinken en naar Schiphol te gaan.

Op Schiphol zei de weegschaal dat mijn koffer 22,8 kilo was, dat zou dus goed moeten komen. Toen ik mijn koffer incheckte werd het afgerond naar 23 kilo, precies goed :) Daarna heb ik gelijk afscheid genomen en ben ik doorgegaan naar de douane waar het super rustig was en ik niet eens in de rij hoefde te staan. Nog geen 10 minuten later zat ik al achter de douane te wachten totdat ik naar de gate kon gaan.

Om 14:10, een half uur later dan gepland, gingen we de lucht in. Met veel gewiebel steeg het vliegtuig op, klaar voor een vlucht van 9,5 uur. Weg uit het koude, regenachtige Nederland, op naar het warme Suriname. Ik zat bij het raam, dus ik kon lekker naar buiten kijken. Zo nu en dan was er iets te zien, maar we hebben het grootste deel van de vlucht boven de zee gevlogen en het was een groot deel van de vlucht bewolkt waardoor er niet heel veel te zien was. De vlucht begon vrij rustig, maar toen ik mijn eerste film zat te kijken werd deze al vrij snel onderbroken met het bericht dat we onze stoelriemen vast moesten doen vanwege de turbulentie. Ik schrok ervan, want dit bericht werd zo’n 34 keer zo hard door mijn oortjes geroepen waardoor ik nu nog net geen gehoorbeschadiging heb. Na een tijdje mochten de riemen weer los en heb ik mijn tweede film rustig kunnen kijken. Maar ook tijdens het kijken van mijn derde film werd ik onderbroken met het bericht dat we onze riemen weer vast moesten doen vanwege de turbulentie. Na de vierde film was ik er wel klaar mee en heb ik het laatste stukje van de vlucht muziek aangezet. De vlucht viel heel erg mee en de KLM kwam de nodige keren langs met eten en drinken. Eerst wat nootjes, toen al heel snel kip met rijst, salade en een chocolademousse toetje en gelijk na het eten een kopje koffie. Net op het moment dat ik wel zin in een ijsje zou hebben kwamen ze langs met… jawel ijsjes :) en dan ook niet de meest simpele, maar gelijk vanille-ijs met chocoladesaus. Een tijd later kregen we nog een pizzabroodje met salade en een cappuccino toetje en vervolgens nog een kopje thee. Toen we om 19:20 landen, was het al donker. Twintig minuten later was ik het vliegtuig uit en kon het lange wachten bij de douane beginnen. Na ongeveer een uur wachten had ik eindelijk een stempel in mijn paspoort en kon ik doorlopen naar de bagageband. Daar stond mijn koffer al naast de band, dus die kon ik gelijk mee nemen en naar de uitgang lopen waar de taxi al op me stond te wachten. Na een rit van een uur en een kwartier was ik om 22:00 Surinaamse tijd (02:00 Nederlandse) bij het huis waar ik de komende drie maanden woon. Een mooi roze huis op de prinsessenstraat. Daar stond al een ontvangstcomité voor me klaar om me welkom te heten. Nadat ik mijn veel te zware koffer de enge trap op heb gesjouwd ben ik vrij snel naar bed gegaan. Iedereen in het huis ging al naar bed en ik was ook heel moe, dus dat kwam goed uit.

De volgende ochtend was ik al om 6:00 wakker, iets met een jetlag… en na nog een tijdje te hebben gelegen, heb ik de gordijnen maar eens open gedaan. Het eerste wat ik zag was een aapje wat over het balkon van de buren liep, later hoorde ik dat ze het aapje als huisdier hebben en zag ik ook dat hij vast zit aan een tuigje. Even later ben ik met een huisgenootje naar de supermarkt geweest. We hebben de taxi naar de Tulip genomen waar echt alles te koop is wat we in Nederland ook hebben. Zelfs frikandellen en Mona pudding, dit alles is wel een stukje duurder dan in Nederland zelf, maar als je er zin in hebt kan het gewoon. Ik heb het bij brood, een pot pasta, koekjes, noedels, knakworst en boterhamzakjes gehouden om zo de eerste dagen door te komen en te kunnen koken als ik daar zin in heb. Ook heb ik een flesje Tropical Bush gekocht tegen de vele muggen die hier zitten. We hebben weer de taxi terug genomen en eenmaal op mijn kamer heb ik de muziek aangezet en mijn koffer uitgepakt. Daarna nog even brood gegeten met een huisgenootje en verder heb ik eigenlijk niet meer zoveel gedaan. Ik was moe en heb vooral uitzending gemist gekeken en op het balkon zitten genieten van het mooie weer. ’s Avonds hebben we nog met z’n zessen twee afleveringen Gooische vrouwen gekeken met popcorn en daarna heb ik mijn bed weer opgezocht.

Donderdag was ik om 6:00 heel even wakker, maar vervolgens heb ik weer geslapen totdat mijn wekker om 8:00 ging. Ik moest me vandaag melden bij het RKBO (Rooms Katholiek Bijzonder Onderwijs), de stichting waar mijn stageschool onder valt. Volgens maps was het ongeveer twintig minuten lopen en ik dacht het al snel gevonden te hebben. Alleen ging de deur niet open, dus ik snapte er niks meer van. Een vrouw waar ik het aan vroeg zei dat ik de andere kant van de straat op moest lopen, dus dat deed ik toen maar. Na een tijdje kreeg ik nou niet echt het idee dat ik nu wel de goede kant op ging, maar aan de nummers te zien dacht ik wel bijna bij het kantoor van Su4you te zijn, de organisatie waar ik mijn huis heb geregeld. En inderdaad, niet veel later stond ik voor het kantoor waar ik mijn fiets en een goodiebag kon halen, dus dat heb ik eerst maar gedaan. Daar kreeg ik ook een Surinaamse simkaart, ik heb vanaf nu een Surinaams nummer. Mocht je me willen bellen of sms’en vraag dan even naar dat nummer, want voorlopig ben ik op mijn Nederlandse nummer alleen op WhatsApp te bereiken. Ik kon gelijk mijn fiets meenemen en toen ben ik maar weer opzoek gegaan naar het kantoor van het RKBO, volgens Su4you kon het wel eens aan de rechterkant van de straat zijn (dus aan de overkant van de weg) en met mijn fiets ben ik weer die kant op gegaan. Toen ik daar weer aankwam bleek dat ik wel voor het goede gebouw had gestaan, maar de ingang bleek aan de achterkant te zitten.. Eenmaal binnen heb ik kennis gemaakt met mevrouw Panday en mevrouw Landsma waar ik nog een keer moest vertellen wat mijn precieze stageperiode is en wat het doel van mijn stage is. Volgens mevrouw Panday ben ik geplaats op een school die bekent staat als één van de beste scholen in Paramaribo en de meeste kinderen uit een goed milieu komen. Hierdoor waren sommige kinderen volgens haar wel wat verwent en konden ze een vrij grote mond hebben. Ook zijn de ouders op deze school erg kritisch. Ze wil wel dat ik me daar thuis ga voelen en echt deel uit ga maken van het team, dus alle regels die voor teamleden gelden, gelden ook voor mij. Morgen ga ik kennismaken met het schoolhoofd, dus ik ben benieuwd.

Op de fiets die ik gekregen heb, zitten net nieuwe banden. Helaas hebben ze dit iets minder goed geregeld dan ze zelf denken, want nog voordat ik thuis was lagen mijn binnen- en buitenband al naast de velg, morgen maar even laten maken dus. Bijna iedereen was naar stage, dus ben ik even lekker in een hangmat op het balkon gaan liggen. Vandaag is een huisgenootje jarig, dus hebben we vanmiddag een stukje halfbevroren slagroomtaart gegeten. De komende twee weken gaat bijna iedereen uit dit huis weer terug naar Nederland en nemen zij ook hun hangmat mee die nu nog op het balkon hangt. Iemand wilde graag naar een winkel waar ze ook hangmatten verkopen, dus ben ik mee gegaan om en eigen hangmat te kopen. Volgende week ga ik die op het balkon hangen.

Inmiddels is dit een vrij lang verhaal geworden, dus ga ik er maar eens mee stoppen. Straks gaan we uit eten voor de verjaardag van een huisgenootje om daarna uit te gaan. Morgen ga ik kennismaken op stage en dit weekend ga ik met twee huisgenootjes op trip naar Bigipan, ik hoef me voorlopig dus niet te vervelen.

Groetjes uit het warme Suriname!