“When you’re safe at home you wish you were having an adventure; when you’re having an adventure you wish you were safe at home.”

Vrijdag ben met huisgenootjes Janna, Anouk, Sterre, Merel en een vriendin van haar op trip geweest. Er stonden verschillende dingen op het programma, zo zouden we dolfijnen gaan spotten, naar fort Nieuw-Amsterdam gaan en verschillende plantages bezoeken. We gingen met gids Koen een stuk varen over de Surinamerivier. Het duurde niet lang voordat we dolfijnen zagen zwemmen. Deze keer kwamen ze meer uit het water springen dan de vorige keer, dus dat was heel leuk om te zien. Na een hele tijd gekeken te hebben en achter de dolfijnen aan te varen om ze goed te kunnen zien, was het tijd om naar de eerste plantage te gaan. We kwamen bij plantage Rust en werk, een voormalkoffieplantage aan de Commewijnerivier. Ze hadden daar een schildpad die ze opvangen en we mochten vasthouden, hij was een stuk zwaarder dan ik dacht.

We hebben een stuk over de plantage gelopen en onderweg een zelfgemaakt ijsje bij ‘oma’ gehaald. De meeste mensen leven daar nog in hele oude huizen en veel gebeurt buiten. Er waren mensen vissen aan het roken en garnalen aan het pellen. We zijn nog bij een soort garnalenfabriek geweest waar je het hele proces zag, er lagen allemaal garnalen in een verschillend stadiums te drogen klaar om zonder kop, en soms ook zonder staart, verkocht te worden. Daarna was het tijd om naar de lunch te varen op plantage Margaretha, dezelfde plek waar Janna en ik tijdens de trip waarbij we dolfijnen en kaaimannen gingen spotten roti hebben gegeten. Ook vandaag stond er roti op het menu. Bij de plantage hadden ze een papegaai die we op onze arm konden zetten. Daarna was het tijd om door te lopen naar de laatste plantage, Frederiksdorp. Deze plantage hebben ze nu omgetoverd tot een vakantieresort. We hebben hier even gekeken en zijn toen weer in de boot gestapt om naar fort Nieuw-Amsterdam. Daar hebben we door het openluchtmuseum gelopen. Al vrij snel hadden we alles gezien en zijn we weer met de boot terug gevaren naar de waterkant. Onderweg hebben we nog een korte stop gemaakt bij een scheepswrak waar we op mochten klimmen. Onze gids adviseerde ons wel om vooral op de lijnen te lopen, want daar was het wrak nog het sterkst. Na deze geruststellende woorden zijn we er toch maar opgeklommen en hadden we een leuk uitzicht op de rivier en de brug. Eenmaal bij de waterkant probeerde we een taxi te krijgen wat totaal niet lukte. Niemand had wagens beschikbaar, dus besloten we maar te gaan lopen. Onderweg bedachten we dat we nog avondeten nodig hadden en zijn we langs het meest culinaire restaurant van de stad gelopen, die met de gouden bogen ;) Toen we dar in de rij stonden, kwam er opeens een jongetje op me af. Hij zei: ‘u bent toch in de derde klas?’ Ik zei dat ik daar inderdaad lesgeef en vroeg hem in welke klas hij zit. Gelukkig zei hij dat hij in de tweede klas zit, niet bij mij dus. Na het eten zijn we weer naar huis gegaan waar ik mijn tas in kon pakken voor de volgende trip.

Zaterdag moest ik me om acht uur melden bij het kantoor van Su4you om op trip naar Brownsberg en Stone eiland te gaan. We hadden best een grote groep. Er waren tien Belgische logopedie studenten en in totaal zeven Nederlanders. Een half uur later zaten we in een mooie rode bus en gingen we naar Brownsberg.

Onderweg zijn we een aantal keer gestopt om boodschappen te doen en onze lunch op te halen. Het eerste deel reden we over een gewone, geasfalteerde weg. De laatste dertien kilometers waren over een zandweg de Brownsberg op. Het eerste stuk ging nog wel prima, al hobbelend kwam de bus omhoog. We reden vaak door plassen en de bus ging van links naar rechts, af en toe werden we even flink gelanceerd als we over een hobbel of door een kuil reden. Zo nu en dan moest de chauffeur flink gasgeven en voelde we de bus over de weg glijden en wat slippen. Tot het bord waarop stond dat we de tien kilometer bereikt hadden ging het nog wel goed, maar niet veel later kwamen we echt vast te zitten. De chauffeur gaf weer flink wat gas maar we zakte een eindje terug naar beneden. Vanaf daar gaf hij weer veel gas waardoor we weer een stuk omhoog gingen en weer op hetzelfde punt vast kwamen te zitten. De chauffeur dacht dat het wel een goed idee zou zijn als hij nog een keer heel veel gas ging geven, maar dit had niet het gewenste effect. De bus kantelde bijna en dan had ik onderop gelegen… Gelukkig bedachten de chauffeur en gidsen toen dat dit niet heel handig was en moesten we allemaal uitstappen. De bus voor die voor ons reed kwam een stukje achteruit en er werd een sleepkabel tussen beide bussen geknoopt. Onze bus had achterwielaandrijving en de bus voor ons voorwielaandrijving, dus volgens de chauffeur zou het op deze manier goed komen. De mensen in de eerste bus moesten wel blijven zitten en trok onze bus een stukje verder. Na dit avontuur werden we vriendelijk verzocht weer in te stappen om het laatste stukje te rijden. Het laatste stuk kwamen we zonder grote problemen de berg op. Boven op de berg was het tijd om te lunchen. We konden kiezen uit nasi of bami, maar toen ik het bakje open deed bleek er een combi van beide in te zitten. Dit had overigens iedereen, voor de mensen die niet kunnen kiezen ofzo. Na de lunch was tijd om naar de Iereneval te lopen, hiervoor moesten we een stuk afdalen waar we ongeveer anderhalf uur over hebben gedaan. Bovenop de berg hadden we een mooi uitzicht over het Brokopondo stuwmeer. Waar nu het stuwmeer is, stonden vroeger dorpen. Die dorpen hebben ze allemaal verplaatst om plaats te maken voor het stuwmeer. De bomen hebben ze nooit weggehaald, dus er staan nog veel boomstammen in het meer. Onderweg kwamen we langs een liaan waar we op mochten zitten ook hebben we weer een paar apen gezien en gehoord. Bij de waterval konden we heerlijk afkoelen en na wat waterpret was het tijd om weer terug te lopen. Dit keer de berg op. Toen we bij de waterval wegliepen was de lucht al wat donker en al heel snel hoorden we het rommelen. Daar loop je dan met je goede gedrag door de jungle… Het duurde ook niet lang voordat het met bakken uit de lucht kwam. Eigenlijk had niemand echt zin om nat te worden en we stonden dan ook na vijftig minuten stevig doorlopen alweer boven. Zelfs met een poncho aan was mijn T-shirt zeiknat, net als alle andere kleren die ik aanhad. Gelukkig was ik zo slim geweest om mijn schone setje kleren in de bus te laten liggen in tegenstelling tot sommige anderen. Ik kon daar dus heerlijk mijn droge kleren aantrekken. Toen iedereen was omgekleed reden we met de bus weer de berg af, dit ging een heel stuk makkelijker dan de berg op. De bus slipte wel zo nu en dan wat, maar lang niet zo erg als op de heenweg. Na een stukje rijden waren we bij Stone eiland waar we zouden slapen. We kregen die avond pasta te eten met kip, champignon en kaas. Dat was een hele luxe na alle rijst met kip en kousenband, nasi en bami. Verder hebben we die avond nog even naar het strand gelopen en zijn we vroeg gaan slapen. Dit was niet een heel groot succes, het bed was smaller dan het dunne matrasje wat erop lag, die weer gevuld was met harde veren. Ik moest dus moeite doen om op mijn bed te blijven liggen en een houding te vinden waarin ik nog het beste lag. Uiteindelijk was het best een kort nachtje.

Zondag mochten we een beetje uitslapen, want het ontbijt zou pas om half negen klaar staan, maar dit werd natuurlijk een half uurtje later dan gepland. De kok was zo aardig geweest om pannenkoeken voor ons te bakken, dus het ontbijt was een feestje. Daarna hadden we vrije tijd en hebben we een stukje gelopen en heerlijk in een hangmat gelegen. Als lunch kregen we cassavesoep met een schep rijst erin, was heel lekker. Daarna hebben we een stukje over het Brokopondomeer gevaren. Het was heel bijzonder om zo tussen de dode boomtoppen te varen, af en toe kon de boot er maar net tussendoor. Na een tijdje zijn we gestopt bij een ander strandje om even te zitten of te zwemmen.

Daarna zijn we weer terug gevaren naar Stone eiland en was het al snel tijd om in de bus te stappen. Na een rit van ruim twee uur waren we weer in Paramaribo. Ik werd thuis gebracht door één van de gidsen en na wat avondeten was het al snel tijd om mijn bed weer op te zoeken.