‘’Here's wishing you a Holi filled whit sweet moments and colorfol memories to cherish forever. Happy Holi.’’

Vrijdag was het zover, het feest van het jaar. Holi Phagwa. We hadden er heel veel zin en na een ochtend rustig aan gedaan te hebben was het ’s middags tijd om naar de palmentuin te gaan. Ik was met een aantal huisgenootjes, Anouk, Janna en Sterre. We waren nog niet in de palmentuin of we hadden de eerste gekleurde poeder al op ons. Nadat we even kort een stukje in de palmentuin hadden gelopen, waren er een paar die nog moesten lunchen. We besloten om naar Zus & Zo te gaan waar ik een tosti Hawaii had. Met een volle maag waren we klaar voor het feest. In de Palmentuin hebben we een flesje poeder gekocht en gewapend met dat flesje gingen we op pad. We hadden allemaal een flesje oranje, een prachtige Nederlandse kleur. Een keuze hadden we niet, want alle andere kleuren waren al op.

Het duurde niet lang voordat we onder de gekleurde poeder zaten en ik heb me flink kunnen uitleven door poeder over andere mensen te gooien. Vooral als ze nog schoon waren. Veel mensen in de Palmentuin hadden andere kleuren waardoor we al snel een vrolijke mix van kleurtjes waren. Vooral mannen konden het niet laten om een flinke veeg poeder over ons gezicht te smeren. Ook waren er veel Nederlandse stagiaires waar we veel lol mee hadden. Zij waren nog zo aardig om even aan te kondigen als ze poeder in je gezicht gooiden door ‘ogen dicht’ te zeggen. Bij mij zei hij dat tegelijk met de hand poeder die hij in mijn gezicht duwde, dus ik weet ook gelijk hoe het voelt om mooie gele poeder in je gezicht te hebben. Gelukkig hielp Anouk me even en hadden we het er al snel weer uit.

Al snel kwamen we onze andere huisgenoten tegen en met een deel daarvan zijn we naar het onafhankelijkheidsplein gelopen waar ook een groot feest was.

We waren nog maar net binnen toen er iemand naar ons toe kwam met de vraag of we op de foto wilden. Deze kans lieten wij niet aan ons voorbij gaan, want dit soort leuke foto’s moeten bewaard worden voor ons nageslacht. Op het plein waren verschillende eetkraampjes en een groot podium waar verschillende optredens waren. Na een aantal optredens was het tijd om patat te halen en vervolgens weer snel richting het podium te gaan. Het hoogtepunt van de avond was het optreden van de partysquad en na dit optreden vonden Janna, Anouk, Sterre en ik het wel tijd om naar huis te gaan. We zijn eerst een stuk gaan lopen in de hoop dat daar taxi’s zouden staan, maar helaas stonden die daar niet. Na een aantal pogingen te hebben gedaan bij verschillende taxibedrijven die op dat moment allemaal geen wagens hadden, besloten we maar naar huis te lopen. Gelukkig liepen er veel mensen op straat, want alle auto’s met mannen erin konden het niet laten om even te stoppen en ons te vertellen dat we er mooi uitzagen. Halverwege hebben we nog en poging gedaan een taxi te krijgen en dit keer hadden we wat meer geluk. Na even gewacht te hebben kwam de taxi om ons naar huis te brengen. Toen hij ons voor het huis afzetten, vroeg hij twintig SRD, veel te veel en daar waren wij het niet mee eens. We wonen hier lang genoeg om te weten dat dit ritje rond de tien SRD moest kosten. Daar was de taxichauffeur het absoluut niet mee eens, want hij moest voor ons helemaal vanaf de Kwatta komen. Maarja, daar hebben wij nog altijd niks mee te maken, want we hoeven alleen het stuk te betalen wat hij ons gereden heeft. Na een discussie hebben we hem twaalf SRD gegeven en zijn snel door het hek gegaan. De taxichauffeur kwam boos achter ons aanlopen en bleef voor het hek staan roepen dat hij ons voor altijd zou herkennen en dat we nooit meer met hem mee mogen. Prima, doen we het voor. Eenmaal binnen kon het douchefeest beginnen. Om de beurt hebben we een poging gedaan onszelf schoon te krijgen en mij is dat heel redelijk gelukt. Op een heel klein beetje verf in mijn haar na was alles er in één keer af. Mijn kleren (en dan echt alles wat ik aan had) kreeg ik niet meer schoon, dat scheelt dus weer honderd gram in mijn koffer op de terugweg. Het was echt een heel leuk feestje.

Zaterdag ben ik met Kelly naar de vlindertuin geweest. Kelly heeft de luxe om een auto voor de deur te hebben, dus kwam ze me even ophalen. De vlindertuin ligt in Lelydorp wat ongeveer een half uur rijden is. We hebben eerst een tuin in de kas gelopen waar alle vlinders rondvlogen. Er waren heel veel mooie, verschillende vlinders die vooral niet stil bleven zitten als we een foto gingen maken.

Na twee rondjes hadden we alle soorten vlinders gezien en zijn we naar de expositie en een tentoonstelling gegaan om ook daar een rondje te lopen. Daarna kregen we een rondleiding door een stukje van het park waar ze dieren kweken om te verkopen aan Europa en Amerika. We zagen twee schildpadden paren en we mochten een klein schildpadje vasthouden. Ook hebben we de ruimte gezien waar ze vlinders kweken. Er waren verschillende soorten poppen en rupsen in verschillende stadiums. Als het vlinders waren kwamen ze in een ruimte waar meer dan honderd blauwe vlinders rondvlogen. Daarna liepen we langs een ruimte waar ze slangen en heel veel kleine schildpadjes hadden. Het is jammer dat die schildpadjes echt groot worden, anders had ik er wel één mee willen nemen als huisdier. Hier stopte de rondleiding en hadden we alles gezien. Op de weg vanaf Lelydorp naar Paramaribo staat een Roopram, daar moesten we natuurlijk even langsrijden voor een lekkere rotirol. De rest van de middag heb ik aan school gewerkt, moet soms ook nog gebeuren. ’s Avonds zijn we met een deel van het huis naar Sqeezy Hot Pot te gaan. Daar krijg je een bak bouillon waar je verschillende groentes, aardappels, noedels en vlees in kunt koken. Het was heel gezellig en na het eten hadden we eigenlijk nog wel zin in een toetje. Dat is hier niet heel gebruikelijk een veel restaurants hebben niet echt desserts op hun kaart staan. Daarom vroegen we de taxichauffeur om even langs de Mac Donalds te rijden. We hadden gezegd dat hij wel door de drive mocht rijden, maar daar aangekomen bleek het heel druk te zijn. Onze chauffeur reed de parkeerplaats op zodat hij de rij een heel eind voorbij reed. Hij vroeg aan een vrouw of hij misschien voor mocht en het lukte hem nog ook. Met ons ijsje werden we het laatste stukje naar huis gereden waar we het op het balkon verder op konden eten.

Zondag was het tijd om na al deze gezelligheid weer iets aan onze kennis over Suriname te doen. Daarom ben ik met Kelly naar Fort Zeelandia geweest.

Op zondag geven ze gratis rondleidingen en die konden we niet aan ons voorbij laten gaan. De rondleiding werd gegeven door een gepensioneerde man die vroeger voor de klas stond. Heel enthousiast begon hij te vertellen en vertelde hij gelijk al dat hij eigenlijk altijd meer dan een uur nodig had voor zijn verhaal. Al vrij snel konden we het niet meer zo goed volgen en hij heeft zijn belofte om ruim een uur te praten waar gemaakt. Van dit zeer langdradige verhaal waar hij van alles uit de geschiedenis bijhaalde waar we nog nooit van gehoord hadden, hebben we dan ook niet heel veel onthouden. In de middag heb ik weer een paar uur aan school gewerkt totdat er een vrouw van Talking Prints kwam met tassen, portemonnees en haarbanden. Daar heb ik een mooie tas gekocht die door vrouwen uit het binnenland zijn gemaakt. ’s Avonds ben ik met Lara en Madee naar de Roopram gegaan om eten te halen, daar kwamen we Frank, mijn begeleider, en Kyra met wat huisgenoten tegen wat natuurlijk heel gezellig was. We wilden voor de verandering graag iets anders dan roti, maar alles behalve de roti was op. Dus we moesten maar weer rotirollen halen, wat een straf ;)