“A comfort zone is a beautiful place, but nothing ever grows there.”

Maandag was mijn mentor met verlof, gelukkig wist ik dit de week daarvoor al en had ik al mijn lessen voorbereid. Het ging heel goed, de kinderen luisteren en vinden alles leuk. Ook het gebruiken van de wisbordjes is voor hen een feest.

Het was lekker rustig om die dag zonder mijn mentor te staan, ik kon doen hoe ik het wilde zonder dat ik daarbij commentaar kreeg. Ook had ik alle tijd om te beginnen met de eerste les van een lessenserie die ik heb gemaakt voor mijn meesterstuk. Ze moesten daarbij ook een soort vriendenboekje invullen, dat hadden ze nog nooit gezien. Waar ik in Nederland toch altijd meerdere vriendenboekjes per stage moet invullen, keken ze me hier aan alsof ze water zagen branden toen ik dat woord noemde. Ze hebben wel heel goed hun best gedaan en ze zeiden dat ze het leuk vonden. ’s Avonds heb ik voor het eerst echt staan koken hier.

We gingen met z’n vieren eten en ik heb pasta met spinazie, spekjes en kruidenkaas gemaakt. Een hele prestatie voor hier en ik doe het vooral niet nog een keer. Het was wel heel lekker en we hebben onze vitamientjes voor deze week weer binnen.

Dinsdag was mijn mentor er weer en heb ik haar het grootste deel van de dag les laten geven. Ik moest alleen aan het begin van de ochtend een leesles geven, zodat zij in een schrift kon invullen welke lessen ze vandaag ging geven. Dit moet ze eigenlijk aan het begin van de ochtend bij het schoolhoofd inleveren, maar ze zei dat ze dat niet kon doen omdat ze niet wist welke lessen ik die dag daarvoor gegeven had. Ze kreeg dan ook gelijk op haar kop van het schoolhoofd. Na mijn leesles kon ik weer achterin gaan zitten. Vandaag zou Frank met zijn vrouw op stage komen om in gesprek te gaan met het schoolhoofd. Eva leek het een goed idee om hen beneden op te vangen, dus zaten we keurig op de afgesproken tijd beneden op het bankje. Frank had de Surinaamse gebruiken al aardig over genomen, want een kwartier later kwam hij met zijn vrouw aangelopen. Het was heerlijk weer, dus voor Eva en mij zeker geen straf om een tijdje op een bankje te zitten. We zijn met Frank in gesprek gegaan met het schoolhoofd. Het was leuk om daarbij te zitten, op deze manier hoorde ik weer wat meer over de school en het onderwijs in Suriname. Na dit gesprek heb ik nog even in de klas gezeten om vervolgens voor mijn onderzoek het schoolhoofd en de medewerker van de mediatheek te interviewen. Vooral de medewerker van de mediatheek was heel verbaasd dat we in Nederland een tekort aan leraren hebben wat alleen maar groter wordt. Volgens hem krijgen we in Nederland heel veel betaald als leerkracht. Toen ik hem uitlegde hoeveel uren de gemiddelde leerkracht in Nederland werkt en wat wij allemaal in het weekend nog aan voorbereidingen doen, kwam hij daar toch wel op terug. Hij zag ook wel in dat het niet zo aantrekkelijk is als het lijkt. In Suriname verdiend een startende leerkracht ongeveer 2000 SRD, omgerekend ruim €200 per maand. Na school heb ik samen met Kyra een presentatie over leesmotivatie voorbereid die we woensdag op een conferentie moeten geven. Die avond heb ik nog een bak nasi gehaald bij Monica.

Woensdag was de conferentie voor schoolhoofden en leerkrachten van het RKBO. Ook waren er wat onderwijsconsulenten en het hoofd van het RKBO aanwezig. Mijn mentor moest ook naar deze dag, samen met de mentor van Eva. Ook hier begonnen ze de dag met gebed en het slaan van een kruisje. Daarna gaf Frank een leuke presentatie over betekenisvol leren en deden we verschillende proefjes. Wij moesten allemaal in groepen iets voorbereiden en samen met Kyra heb ik een presentatie over het belang van leesmotivatie gegeven. Eerst hebben we een praatje gehouden en daarna hadden we twee activiteiten, theaterlezen en toneellezen. Bij theaterlezen moesten twee leerkrachten een gesprek lezen tussen een kip en een haan. Ze vonden dit leuk om te doen en veel leerkrachten lagen helemaal dubbel toen ze dit deden. Daarna mochten een aantal leerkrachten toneellezen, daarbij moesten ze eerst met een dobbelsteen gooien. Bij één moesten ze een stukje heel hard lezen, als ze iets anders gooiden was het: zacht, boos, verdrietig, blij of saai. Ook dit leverde hilarische momenten op. Een zeer geslaagde presentatie dus.

Die middag ben ik naar CY coffee gegaan, het internet is hier al weken slecht en sinds ze er iets aan gedaan hebben is het alleen nog maar slechter geworden. Daarnaast begin ik ook wat afkickverschijnselen te krijgen van het gebrek aan koffie. De perfecte oplossing dus, behalve dan de taxiritjes die ook gewoon geld kosten.

's Avonds zijn we met Frank en alle Radiant studenten uit eten geweest bij Blauwgrond. Ik had voor het eerst telo, gefrituurde cassave, met kip en satésaus. Was heel lekker en een leuke afsluiting van deze periode.

Donderdag stond ik weer allen voor de groep omdat mijn mentor weer met verlof was. Vandaag was het de dag van de vrouw en dit was op stage goed te merken. Op het bord bij de ingang stond al geschreven dat ze alle vrouwen een fijne dag wensten en bij de vlaggenparade kregen alle leerkrachten, die ze dames noemen (er werken alleen maar vrouwen op deze school) een applaus van de kinderen.

Toen ik net aan mijn rekeninstructie begonnen was, kwam mijn mentor nog aangerend met taaltoetsen die de kinderen moesten maken. Na rekenen moest ik met de kinderen naar de mediatheek om een nieuw boek uit te zoeken. Ik heb gekeken welke boeken de kinderen lezen en het is echt heel erg. Ze lezen hele simpele boeken, de meeste leken net prentenboeken terwijl dit een groep vijf is.

Na de pauze ben ik weer verder gegaan met een les uit het project van mijn meesterstuk. Ik begon met het laten horen van een liedje, daarvoor moesten alle kinderen om mijn bureau komen staan om zo het liedje op mijn telefoon te horen. Ze vonden het heel leuk en ik vond het wel gezellig op deze manier. Daarna moesten ze bedenken waar ze goed in zijn en dit in hun boekje schrijven/tekenen. Toen de leerlingen aan het werk waren, kwam er een vrouw langs die een bakje eten voor me had omdat het dag van de vrouw was. Ik kreeg telo met harde vis en een beetje kousenband, de telo was weer heerlijk, de vis was keihard en iets minder.

Na het opschrijven van hun talenten heb ik een quizje over Nederland gedaan en had ik voor alle kinderen een ministroopwafel. De meeste hadden wel eens een stroopwafel op en ze vonden het allemaal lekker.

Als leesles heb ik met de kinderen toneellezen gedaan, ze vonden het echt geweldig en sommige kinderen waren er heel goed in. Daarna ben ik weer verder gegaan met het boekje wat ze over zichzelf moeten maken door ze hun familie te laten tekenen, ze te laten opschrijven uit welk land ze komen en welk geloof ze hebben. Ze blijven het echt leuk vinden om aan dit boekje te werken en zijn heel enthousiast.

Op stage wordt het wel gewaardeerd als ik een uniform draag, de modiste waar ik van het schoolhoofd naar toe moest was telkens niet bereikbaar en de keer dat ik haar wel kon bereiken deed ze heel moeilijk. Daarom ben ik maar naar een andere modiste gegaan die ook nog eens heel snel een jurk voor me kan maken. Ik werd helemaal opgemeten en na het geven van de stof beloofde de modiste een mooie jurk voor me te maken die ik maandag al kan halen. ’s Avonds heb ik nog een restje nasi gegeten en was het alweer weekend.