“And then there is the most dangerous risk of all — the risk of spending your life not doing what you want on the bet you can buy yourself the freedom to do it later.” – Randy Komisar

Dinsdag ging ik voor het eerst in mijn uniform naar stage. Het schoolhoofd keek heel verbaast dat het me zo snel was gelukt en ik kreeg veel complimenten van leerkrachten dat ze het heel mooi vonden. Ze vonden vooral de kleur erg mooi staan, toen ik zei dat ik ongeveer dezelfde kleur koffer (en backpack) bij me heb vonden ze dat heel leuk en zeiden ze dat het dan echt mijn kleur moest zijn. Ik heb die dag vooral weer gekeken. Die donderdag daarvoor had ik alleen gestaan, dus hadden we niks voor deze dag afgesproken. Vandaag hadden ze gymles, dit hield in dat ze vooral in de gymzaal zaten te wachten op hun beurt. Als opwarming moesten ze een rondje lopen en een rondje rennen. Daarna werden de jongens en meisjes gescheiden, ze moesten in twee verschillende rijen gaan staan. De kinderen moesten om de beurt proberen om een balletje in een korf te gooien. Na een tijdje moesten ze een bal in een doeltje schieten en daarna een basketbal in de basket gooien. Voor de jongens was dit het, de meisjes moesten nog even springtouwen. Ze hadden met tien kinderen twee springtouwen waardoor ze weer veel stonden te wachten, de jongens gingen ondertussen door met een potje basketbal.

Tijdens de rekenles gebruikte mijn mentor de wisbordjes die ik uit Nederland heb meegenomen en een keer tijdens een les waar zij bij zat heb gebruikt. Heel leuk om te zien, vooral dat ze echt dingen van me overneemt. Ze staat er echt voor open om nieuwe dingen te leren kennen en uit te proberen. Tijdens de workshops was er ook een groepje wat de beurtenstokjes liet zien. Ik vroeg aan mijn mentor of ze het leuk zou vinden om die ook in onze klas te gebruiken en ze was daar heel enthousiast over. Ik beloofde haar om ze te gaan maken en de dag erna tijdens mijn les te gebruiken. Dat vond ze een goed idee en ik mocht ze vooral bij haar laten als ik weer naar Nederland ga. ’s Middags heb ik lessen zitten voorbereiden voor de dag daarna en even snel bami gehaald bij Monica.

Woensdag moest ik wat meer doen op stage. Tot de pauze heb ik voor de klas gestaan. Ik ben begonnen met het geven van rekenen. Daarvoor heb ik eerst even de tafels geoefend door met een balletje door de klas te gooien. Daarna heb ik mijn instructie gegeven met behulp van de wisbordjes. Mijn mentor heeft hier weinig van gezien, maar toen ze binnen kwam en ging zitten, heeft ze goedkeurend mijn korte lesvoorbereiding voor die dag bekeken. Ze zei ook dat ik het balletje wel voor haar mocht laten als ik weg ging, hahaha mijn spullen worden nu al ‘ingepikt’ terwijl ik hierna nog een kleine twee weken moet. Bij taal ging het over de tegenwoordige en verleden tijd. Ik had een kort verhaaltje geschreven, als de zin in de tegenwoordige tijd stond, moesten de leerlingen gaan staan. Bij de verleden tijd moesten ze blijven zitten. Na elke zin pakte ik een beurtstokje en moest dat kind het werkwoord noemen. Ze vonden het echt leuk om te doen en gingen stil staan en weer zitten. Na de pauze heeft mijn mentor even lesgegeven, totdat ze mij opeens vroeg om even een schrijflesje te geven, zodat zij met een aantal kinderen een repetitie kon inhalen. Ik kreeg daarvoor een half uur, maar de kinderen hadden de vijf woorden, waarvan ze zinnen moesten maken, na tien minuten ook wel overgeschreven. Ze werden dus een beetje onrustig van het voor zich uitstaren en mijn mentor vroeg verbaast of ze al klaar waren. Ik zei dat ze alles al hadden overgeschreven en vroeg haar of ik ze even iets anders moest geven waar ze stil mee aan het werk konden. Dat vond ze wel heel fijn, want dan konden de andere kinderen in stilte hun repetitie afmaken en zij had hoofpijn, dus kon eigenlijk elke vorm van geluid niet meer aan. Gelukkig heb ik altijd een plan B in mijn tas zitten, dus toverde ik daar een boekje kleurplaten uit waar ze een masker van konden maken. Niet veel later zat het grootste deel van de kinderen lief te kleuren. Toen ze klaar was met het inhalen van de repetitie was het tijd om de verjaardag van een kind te vieren. Als kinderen hier jarig zijn, hoeven ze geen uniform aan en mogen ze in zelf gekozen kleren naar school komen. Ik geloof dat ze geen zin meer had om iets anders te doen en die maskers wel lekker makkelijk vond, dus mochten ze het laatste half uurtje weer verder met kleuren.

De kinderen moeten nog twee weken naar school voordat het paasvakantie is. Ze krijgen vanaf volgende week geen repetities meer en ze zijn eigenlijk met de meeste vakken al wel klaar voor dit kwartaal. Mijn mentor vroeg of ik nog leeslessen wilde geven voor mijn onderzoek, want het boek voor dit kwartaal was al uit en anders moesten we al aan het volgende boek beginnen. Als ik wilde mocht ik ook nog wel iets voorlezen. Gelukkig heb ik nog genoeg leuke ideeën om op leesgebied met de kinderen te doen, dus ik zou wel even iets bedenken. Tijdens onze workshop op de conferentie hadden we de leerkrachten laten theaterlezen, dus ik zei dat ik dat donderdag wel met de leerlingen zou doen. Dat vond mijn mentor een leuk idee, ze zei dat ze dat toen van ons had geleerd, zoals ze dat bij wel meer dingen zegt. Ze gaf ook aan dat ik nog wel lessen mocht geven over een onderwerp als ik dat wil of ergens iets van een herhaling voor mag bedenken. Ik zei dat ik voor rekenen nog wel bingokaarten bij me heb en ik de leerlingen daarvoor sommen kan geven die ze dan uit moeten rekenen om ze zo spelenderwijs nog iets te leren. Ook hier reageerde ze heel positief op, we gingen er de laatste twee weken nog wel wat leuks van maken. Als ik wil mag ik ook nog wel iets van een werkstuk, knutselen, bedenken want dat had ze dit jaar al vijf keer gedaan en ze was er moe van om iets te bedenken. En dan was het vooral leuk als ik iets met Pasen zou doen. Mijn laatste stagedagen heb ik dus alle vrijheid om veel leuke dingen met de kinderen te gaan doen. De laatste week rekent ze al niet meer echt mee voor mijn stage, dat is meer een spek en bonen week waarbij de kinderen spelletjes van thuis mee mogen nemen. Woensdag zijn ze rond tien uur al uit en is het tijd voor de paasvakantie die hier twee en een halve week duurt.

Uit stage ben ik nog even langs de modiste gefietst. Ze hadden beloofd een split in mijn jurk te zetten, maar waren dat even vergeten ofzo wat nou niet echt bepaald makkelijk was op de fiets. Toen ik binnen kwam zei ze al gelijk dat ik mijn jurk niet goed gestreken had, tja dat gaat toch lastig als we geen strijkijzer hebben… Ik kon mijn jurk morgen wel even komen brengen en dan gaan ze er alsnog een split inzetten. Daarna heb ik nog een tijd zitten voorbereiden voor stage, volgende week ga ik de les geven die ik ga gebruiken voor mijn meesterstuk, dus ik kan daar maar beter even goed voor gaan zitten. ’s Middags ben ik nog even langs Su4you gefietst om geld te brengen voor een tour die ik dit weekend ga doen. Daarnaast zit een bedrijfje waar je kunt printen, dus kon ik gelijk wat dingen voor stage printen. ’s Avonds heb ik roti gehaald bij Joosje en ben ik nog druk voor stage bezig geweest.

Donderdag zou ik eigenlijk alleen een leesles geven, maar mijn mentor voelde zich voor de verandering weer niet zo goed. Voor de pauze heeft ze rekenen gegeven en na de pauze was het mijn beurt. Dinsdag ga ik mijn afstudeer les geven en daarvoor wilde ik graag de beginsituatie van de kinderen weten. Daarom moesten ze een placemat maken en daarbij alles opschrijven wat ze wisten over hun land en de mensen die daar wonen. Dit vonden ze nog best een lastige opdracht, zulke dingen zijn ze niet gewend, maar ze deden wel goed hun best. Daarna ging ik met de leerlingen theaterlezen, een soort gesprekjes tussen bijvoorbeeld dieren die ze in twee- of drietallen moesten lezen. Ik heb ze nog nooit zo gemotiveerd zien lezen als toen. Het was de bedoeling dat mijn mentor daarna een taalles zou geven, maar ze lag inmiddels al op de tafel half te slapen. Ik heb toen maar aangeboden om de taalles te geven wat ze wel waardeerde. Het was een spreek en luisterles die ik, zoals altijd, staand gaf. Mijn mentor zei al snel dat ik mijn stoel wel van achter mocht pakken zodat ik erbij kon gaan zitten. Het was namelijk een interactieles waarbij de kinderen ook veel aan het woord zouden zijn. Ik zei tegen haar dat ik in Nederland altijd de hele dag sta, dus het wel gewend ben. Nou dat zou zij toch echt niet kunnen, ze gaf aan bij sommige lessen wel te staan, maar dat ze bij dit soort dingen prima kon zitten. Na twee minuten wilde ik het luisterverhaal gaan voorlezen, maar nog voor ik daaraan kon beginnen, gaf ze een kind de opdracht mijn stoel van achteren te pakken zodat ik er nu echt bij kon gaan zitten. Nou ja, vooruit dan maar. De rest van mijn instructie heb ik vooral gezeten en bij het beantwoorden van de vragen heb ik de beurtstokjes weer tevoorschijn getoverd die inmiddels achterin de kast staan. Na de taalles begon mijn mentor met het geven van een schrijfles. Al snel kwam er iemand wat vragen aan haar stellen die ze op de gang ging beantwoorden, ik heb het maar weer overgenomen door de kinderen regel voor regel verder te laten schrijven. Na het schrijven zou ze nog even de stof voor de repetitie herhalen die de kinderen vrijdag krijgen. Ze zei tegen de kinderen dat ze zich echt niet goed voelde en vroeg of ze misschien nog een vraag hadden die ze graag wilden stellen. Alle vingers bleven naar beneden en ze zag zelf al dat ze nog ruim twintig minuten over had, gevolgd door de opmerking: ‘Misschien kan juf Simone wel wat leuks met jullie doen.’ Maar natuurlijk, naast plan B heb ik ook nog een plan C in mijn tas zitten. Ik toverde er bingokaarten uit om rekenbingo met de kinderen te doen. Ik noemde een plus, min, keer of deelsom en de kinderen mochten het goede antwoord wegkruisen als het op hun kaart stond. Ze vonden het weer heel leuk en mijn mentor zei aan het einde van de dag tegen de kinderen dat ze flink gewerkt hadden en dat ze ook tijdens mijn leuke lessen goed mee hebben gedaan.

’s Middags ben ik met Anouk en Loes de stad in geweest om wat dingen te halen. Ik heb een nieuwe, grote hangmat gekocht. Dit weekend moet ik er twee nachten in slapen en dan is een grote wel heel fijn, dan kan ik tenminste lekker bewegen. Daarna zijn we nog even langs de Readytex gelopen om wat souvenirtjes te kopen, scheelt weer wat stress op het einde. Ik moest nog even langs de modist om een split in mijn jurk te laten maken, dit deden ze gelijk voor me zodat ik er vanaf nu wat beter mee kan fietsen. Daarna zijn we naar nog wat winkels geweest om vervolgens wat eten te halen, voor mij dit keer een bara met aardappel, en weer naar huis te gaan. Daar moest ik mijn tas inpakken voor Blanche Marie. Ik zou daar van vrijdag t/m zondag heen gaan, maar ze hadden besloten dat het beter was om donderdagavond om tien uur al te gaan rijden, zodat we daar een extra dag hebben. Dat wordt straks dus een poging doen tot slapen in een bus of auto tijdens een rit die ongeveer negen uur gaat duren.