‘’Your wings already exist. All you have to do is fly’’

Mijn avontuur is eindelijk begonnen, dus deze blog schrijf ik vanuit een iets minder zonnig Sydney.

Het inpakken van mijn backpack ging eigenlijk een stuk soepeler dan verwacht en hij gaat zelfs nog makkelijk open en dicht, dat is ook wel eens leuk. Ik had het laatste weekend zelfs tijd over om vooral zondag heel rustig aan te doen.

Om vijf uur was het tijd om naar Schiphol te gaan waar ik mijn bagage kon afgeven en heel snel door de douane was. Ik zou eigenlijk om negen uur vliegen, maar omdat het boarden wat langer duurde dan gepland werd dat iets later. Na een prima vlucht van twaalf uur waarbij ik wat films heb gekeken kwamen we met wat vertraging om kwart over vier (Maleisische tijd) aan in Kuala Lumpur. Daar begon het wachten op de volgende vlucht wat nog ruim zeven uur zou duren. Dit was helaas net te kort om de stad in te gaan, dus moest ik mezelf vermaken op het vliegveld. Ik heb eerst een rondje over het vliegveld gelopen en een stukje door een mini tropisch regenwoud wat ze buiten hadden aangelegd. Na nog een rondje lopen kwam ik fijne, zachte stoelen tegen waar ik ben gaan zitten om films te kijken. Ik had zelfs zoveel geluk dat ik boer zoekt vrouw terug kon kijken met wat pepernoten en een chocoladeletter (nog bedankt sinterklaas). Na een tijdje kwam er een man uit India naast me zitten waar ik een tijdje mee gepraat heb, hij vroeg zelfs nog of ik mee ging dineren, maar daar heb ik vriendelijk voor bedankt, mijn sinterklaaseten smaakte toch beter ;) De tijd ging vrij snel voorbij en toen kon ik naar het vliegtuig voor mijn tweede vlucht van ruim acht uur. We vertrokken rond half twaalf, dus dit was mijn ook mijn tweede nachtvlucht waarbij het slapen geen succes was. Tijdens het stijgen moest ik verplicht mijn telefoon uitzetten waardoor ik niet naar mijn eigen muziek kon luisteren, maar gelukkig zetten de piloot een leuk muziekje voor ons op. Terwijl het in Kuala Lumpur rond de dertig graden was kon ik genieten van kerstliedjes als ‘baby it’s cold oudside’, ‘let it snow’ en ‘walking in a winter wonderland’ hahaha. Ik heb me nog een soort van vermaakt door uit het raam te kijken, muziek te luisteren en de film ‘Tuintje in mijn hart’ te kijken. Gelijk weer heimwee (en dan vooral niet naar Nederland, maar naar Suriname voor degene die de film niet kennen). Ook kon ik vanuit de lucht de maan en sterren zien, u had helemaal gelijk opa! En ik kreeg zelf nog onweer te zien, is ook wel eens leuk. Rond elf uur konden we uit het vliegtuig en was het tijd om naar de douane te gaan. Iedereen in Nederland liep me al bang te maken dat Australië heel streng was en ze heel erg moeilijk kunnen doen. In het vliegtuig moest ik al een formulier invullen met een aantal vragen of je ook eten bij je hebt, want dat willen ze graag weten. Ik had wat stroopwafels en chocola bij me en ik wist niet precies waar ik nu het kruisje voor ja in moest vullen aangezien dit tussen geen van de opties stond. Gelukkig stond er voor de douane hal een aardige Australische man die daar werkt en me nog even geholpen heeft, zodat ik zeker wist dat ik het goed had ingevuld. Nadat ik mijn paspoort had laten zien en ze het formuliertje hadden gecontroleerd mocht ik mijn bagage gaan halen. Daarna moest ik weer mijn formuliertje laten zien en doorlopen naar een extra controle omdat ik had aangegeven dat ik eten bij me had. Daar vroeg een vrouw wat ik precies bij me had, toen ik vertelde dat ik alleen koekjes en chocola bij me had was het goed en mocht ik, zonder de hele inhoud van mijn backpack te laten zien, doorlopen naar de uitgang. Dus Job en de andere die daarbij hielpen, nog bedankt voor het bang maken dat eten meenemen absoluut verboden is, het mag gewoon, zei ik toch. Ik heb overigens ook geen drugshonden of andere extra controles gezien (behalve een aantal mensen die wel hun koffer moesten openmaken omdat ze iets op het formulier hadden aangekruist). Toen was het tijd om opzoek te gaan naar iemand van het hostel die me kwam ophalen. Ik had haar al snel gevonden en ik mocht kiezen of ik drie kwartier op de shuttle wilde wachten of dat ik het ook prima vond om de trein te nemen. Ik heb maar voor dat laatste gekozen en al snel waren we bij het hostel waar ik naar mijn kamer kon gaan. Ik was de eerste op de kamer, dus ik heb snel een bed geclaimd en ben onder de douche gesprongen. Het was toen rond een uur of drie, dus besloot ik om de stad in te gaan voordat ik in slaap zou vallen. Samen met mijn beste vriend maps.me is het me gelukt om het Oprah house te vinden. Dit was ruim een uur lopen (rustig tempo) waarbij ik ook door twee parken en de botanische tuin kwam waarbij ik vaak een bijzondere vogel tegenkwam.

Na nog een stukje lopen kwam ik bij het Oprah house en de Harbour bridge, daar heb ik wat foto’s gemaakt en toen was het wel weer tijd om terug te gaan. Al snel kwam ik het restaurant met de gouden bogen tegen en aangezien ik heel moe was en geen zin meer had om naar een echt restaurant te gaan en op mn eten te wachten, besloot ik hier maar even snel wat te eten. Ik kon buiten zitten en had een mooi uitzicht op mensen die ruzie hadden met meeuwen. Die zijn hier nogal brutaal en vliegen regelmatig bijna tegen mensen aan of proberen je eten te jatten, ik heb me dus wel even vermaakt. Op de weg terug naar het hostel kwam ik nog een grote kerstboom tegen, veel is hier versierd wat best raar is om te zien, de kerstman in de zomer. Ik was rond half zeven weer in het hostel en heb het met moeite nog een uur volgehouden, maar toen vond ik het wel een mooie tijd om te gaan slapen. Na in twee nachten misschien twee uur te hebben geslapen sliep ik dan ook al voor acht uur. De rust werd na twee uur verstoord toen er twee kamergenoten binnen kwamen die dachten dat er niemand op de kamer was en vrolijk het licht aandeden. En toen de conclusie trokken dat er toch wel iemand lag te slapen. Het waren twee Nederlanders die nog wel zo sociaal waren om, na een sorry, zich gelijk even voor te stellen. Ook goedemorgen, of avond dus… We hebben het nog anderhalf uur gezellig gehad waarna ik voor een tweede keer ben gaan slapen.

Woensdag wilde ik van bondi beach naar Coogee beach gaan lopen met een tour van het hostel, maar helaas was het heel slecht weer wat ze ook gegeven hadden. Die nacht had het al flink geregend en geonweerd, waar ik niks van heb meegekregen (mijn kamergenootjes dus wel), en ook ’s ochtends was het nog heel slecht. Ik weet niet of het in Nederland nog op het journaal komt, maar ik heb wel weer het geluk om de slechtste dag van het jaar hier mee te maken. https://www.nu.nl/buitenland/5598227/dode-en-gewonden-overstromingen-noodweer-in-sydney.htmlWe, Isa, Amber en ik, zijn maar naar de receptie gegaan om te vragen of ze nog een leuk idee hadden. Daar kregen we te horen dat ze veel leuke musea’s hadden zoals de art galerie en dat we anders naar sea life konden. Daar hadden we niet heel veel zin in, maar gelukkig hadden ze ook een winkelcentrum (cultuurbarbaren). Dan moesten we daar maar naar toe. We hebben een paraplu geleend en vol goede moet gingen we naar buiten. Het lopen met een paraplu bleek nog een hele uitdaging te zijn, want het waaide nogal hard en dan klapt dat ding vrij snel om. Gelukkig had ik hem al snel weer goed en zijn we zo snel mogelijk naar een winkelcentrum gegaan wat overdekt was. Daar hebben we wat rondgelopen, maar het waren allemaal dure winkels die een beetje boven ons budget waren. Alles was wel heel mooi versierd met kerstbomen en ander kerstversiering. Na een paar rondjes zijn we ergens gaan koffiedrinken met een taartje erbij, want ja wat moet je anders met dit weer. Daarna zijn we maar weer naar het hostel gegaan om nog een tijdje op onze kamer te zitten. Vanavond zijn we nog bij de Italiaan gaan eten en nu is het weer tijd om naar bed te gaan. Er staan wel drie nieuwe backpacks/koffer bij ons op de kamer, dus we hopen maar dat ze straks een beetje zachtjes doen :)

P.S. ik kan helaas even geen foto's uploden, dus die komen hopelijk de volgende keer.