‘’You can never have it all. But, you can make the greatest out of what you do have.’’ – Rachel Wolchin

9 februari – 22 februari

Zaterdag ging ik met acht andere au pairs naar Jervis Bay om heerlijk twee dagen van het strand te genieten. Ik had de eer om te rijden en toen ik, na een uur, iedereen had opgehaald en we ook nog alles in de auto hebben gekregen was het tijd om naar de kust te gaan. Dit was ook nog drie uur rijden, maar na een tussenstop bij de supermarkt (je zal maar honger krijgen op het strand) waren we er helemaal klaar voor. We zijn naar Hyms beach geweest wat bekend staat om het witte zand, het witste zand ter wereld.

Hier hebben we een paar uur gelegen, gelopen en gezwommen totdat het tijd was om naar de camping te gaan. We gingen naar een camping in Kangaroo Valley wat uiteindelijk nog best een eind rijden was. Onderweg hebben we een tussenstop gemaakt bij de Mac zodat we ook nog een goed diner hadden. Kangaroo Valley bleek nogal bergachtig te zijn, dus ik mocht de nodige haarspeldbochten draaien, maar na ruim een uur waren we op de camping. Daar begon de volgende uitdaging: het opzetten van de tent in het donker. Hier bleken we nog best een beetje talent voor te hebben en al vrij snel hadden we de tenten staan. Op de camping zagen we nog wat kangoeroes en wombats. Na een gezellig avondje zijn we de tenten ingegaan.

Zondag moest ik al vrij vroeg plassen waarvoor ik helaas toch echt mijn tent uit moest. Het leuke daarvan was dat ik al gelijk een wombat naast onze tent zag en onderweg ook nog wat eentjes en twee springende kangoeroes tegenkwam. Na deze ochtendwandeling heb ik nog een tijdje geslapen totdat het tijd was voor het ontbijt. Daarna zijn we weer naar Jervis Bay gereden om dit keer naar Blenheim beach te gaan. Daar hebben we weer een half dagje gelegen en in de zee gezwommen.

Aan het einde van de middag was het helaas tijd om weer terug naar Canberra te rijden waar ik uiteindelijk best laat thuis was nadat ik iedereen weer had thuisgebracht.

Maandag was ik thuis met Angus en hebben we geknutseld, doktertje gespeeld, tv gekeken en heb ik ondertussen de bedden verschoond en schoongemaakt wat helemaal top is, want dan hoef ik het niet in mijn ‘vrije’ tijd te doen.

Dinsdag was weer een breng en haaldagje, mijn hostmom was thuis omdat ze niet lekker was of de jongste slecht geslapen had ofzoiets dus ik was heel blij dat ik met Denise had afgesproken. We hebben geluncht Capital Panckakes om ons weer een soort van Nederlands te voelen. Het waren dan wel de Amerikaanse versie van de pannenkoeken, maar ze smaakte er niet minder om en ik was heel blij om een paar uur het huis uit te zijn.

Woensdag ben ik voor het eerst naar het andere gezin geweest om te gaan oppassen. Ik heb die dag vooral samen met de moeder gedaan om alles te leren kennen en aan elkaar te wennen. Ik vond het super leuk en ga vanaf nu elke week twee dagen daar oppassen.

Donderdag was het valentijnsdag en had ik niet zoveel gepland en had ik opeens ook geen auto. Ik zou eigenlijk de kinderen ophalen, maar dat heeft mijn hostdad opeens gedaan. Het ging ook weer typisch op zijn Australisch, ik stond zo ongeveer klaar voor vertrek en toen kwam hij met de mededeling dat hij het wel even zou doen. We zouden het eigenlijk samen gaan doen, maar hij ging opeens alleen. Ze zouden op het dagverblijf cupcackes hebben ter eren van valentijnsdag die ik voor de jongens en mezelf mocht kopen, dus dat zag ik al een beetje aan mijn neus voorbij gaan. Toen mijn hostdad met de jongens thuis kwam en ze in de tuin hun cupcake liet eten zei hij opeens dat ik er ook een kreeg na het avondeten als ik me goed zou gedragen, dus ik had toch nog een goede dag. ’s Avonds heb ik weer met Amber en Isa gefacetimd wat altijd gezellig is en we even lekker kunnen klagen over ons leven.

Vrijdag moest ik weer een dagje Angus vermaken, waarbij we vooral binnen hebben gespeeld met de duplo. Ik was opeens al rond half drie klaar omdat mijn hostmom thuis kwam en Angus meenam om Hudson uit school te halen en door te gaan naar de IKEA. Ze gingen daar ook eten, dus ik had een paar uur het huis voor mezelf met een lege koelkast wat toch wel een beetje een tegenvaller was.

Het weekend was vrij rustig. Zaterdag ben ik met Regine naar het Multicultifestival geweest waarbij er heel veel eten en muziek uit verschillende landen was. Ze hadden ook kipsaté en poffertjes, dus ik was weer even helemaal gelukkig. Zondag zijn Regine en ik naar Fyshwick geweest om even te winkelen en te lunchen.

Maandag moest ik met Angus thuisblijven omdat er weer aan het huis gewerkt zou worden. Uiteindelijk is er niemand gekomen en hadden we een heerlijk rustig dagje waarbij hij tv heeft gekeken en ik de bedden kon verschonen, schoonmaken en de was doen. Oma was er dit weekend en wilde met mij mee Hudson naar school brengen zodat ze hem in zijn uniform kon zien en de school kon bewonderen. Op de terugweg kreeg ik nog, vast heel goed bedoeld, advies over mijn rijkunsten wat ik toch eigenlijk niet zo heel goed kon hebben. Ik was dan ook blij dat ze gelijk toen we thuis waren weer naar huis ging.

Dinsdag en woensdag moest ik weer oppassen bij het nieuwe gezin. Het is daar heel gezellig en ik voel me ontzettend welkom. Voor Tammy is het allemaal wel heel erg wennen, want ze heeft nog nooit een babysitter gehad dus ze huilt nog wel vaak als ik haar overneem van haar ouders, maar dat komt vast goed. Woensdagavond moest ik nog oppassen bij een ander gezin op Viola, een meisje van drie. Het ging prima, maar het slapen was nogal lastig en ze kwam er nog een paar keer uit. Bleek achteraf dat ze dat altijd deed en ik haar nog, voor haar doen, best vroeg in bed had gekregen.

Donderdag hoefde ik alleen Hudson maar naar school te brengen en toen was ik opeens klaar voor die dag. Ik ben naar Civic (centrum) geweest om wat te winkelen en nog even een cadeautje voor Angus te halen die de dag daarna jarig was.

Vrijdag werd Anugs drie jaar en bleef hij weer gezellig een dagje met mij thuis waarbij we veel geknutseld hebben en naar de tv hebben gekeken. ’s Avonds stond er voor zijn verjaardag pizza op het menu en kregen we als toetje/taart een Nutella pizza.

Waar ik inmiddels toch wel achter ben gekomen is dat Australiërs en communiceren niet echt de beste combinatie is. Alles wordt op het laatste moment gevraagd of meegedeeld of gewoon niet gecommuniceerd. Kan ik (en vele met mij) me ongelofelijk aan irriteren, maar ik vraag nu zelf telkens maar even wat het plan is in de hoop dat het niet weer veranderd. Tja dit noemen ze de laidback cultuur die toch wel erg verschilt van hoe het in Nederland gaat.

Verder beginnen veel dagen hier wel op elkaar te lijken en heb ik om eerlijk te zijn niet zoveel zin meer op elke keer de dagen te beschrijven. Ik zal vanaf nu vooral de hoogtepunten en weekendjes weg gaan beschrijven om het nog een beetje leuk te houden.