26 maart – 4 april

Difficult roads often lead to beautiful destinations

Langer blijven?

Ga ik twee maanden langer bij dit gezin blijven? Om eerlijk te zijn weet ik het zelf ook niet zo goed. Ik wil graag tot augustus werken om zo ook nog wat extra geld te sparen en mijn hostmom had al een keer aangeboden dat ik wel langer bij hun kon blijven. Op een ochtend begon ze er weer over. Tja praten om zeven uur ’s ochtends is nu eenmaal haar beste moment en vooral niet het mijne… Ze vroeg of ik er nog over nagedacht had of ik langer wil blijven, ik zei dat ik het eigenlijk niet zo goed weet. Ze gaf aan dat zij er wel heel gelukkig van worden als ik langer blijf want, op Angus in de morgen na, houden ze wel echt van me. Ik kreeg nog een of twee weken extra vakantie in juni aangeboden, haar moeder kwam dan wel overvliegen om te helpen en dan kon ik nog wat reizen. Of ik kon naar Adelaide (waar haar ouders wonen) en dan had ik daar een auto die ik kan gebruiken, want zij hebben er twee en haar moeder komt dan hier. Ja ze hebben er best wat voor over om mij hier te houden hahaha.

Gus doet aardig

Jaa ik had niet verwacht dat dit ooit nog zou gaan gebeuren, maar na vier maanden lijkt het erop dat het echt een heel stuk beter gaat tussen Angus en mij. Sinds deze week wil hij opeens ook met mij spelen als mama thuis is, soms zegt hij hoi tegen zijn moeder en wil hij daarna weer verder spelen. Hij begint meestal niet meer te huilen als ik beneden kom, dit gebeurde hiervoor wel heel vaak. Dan zat hij op de bank als ik ’s ochtends beneden kwam en rende hij huilend naar zijn moeder toe of hij zei iets onaardigs en ik mocht vooral niks doen voor hem. Husdon vroeg een keer of ik misschien bij hem op de trampoline wilde komen omdat hij helemaal alleen was en toen Angus zag dat wij samen op de trampoline waren kwam hij ook vrolijk aangerend om met mij te spelen. Ik weet gewoon even niet meer wat me overkomt en vroeg aan mijn hostmom of zij toevallig tegen de jongens heeft gezegd dat ze extra aardig tegen me moeten doen. Daar moest ze heel hard om lachen, maar ze zei dat ze echt niks gezegd had en eigenlijk ook niet wist waar dit vandaan komt. Maar goed, hopen dat het zo blijft dus.

Koala’s spotten

In de Botanical gardens stonden de hele maand maart geverfde koala’s waar ik in de laatste week van maart achter kwam. Ik had bedacht dat het wel een leuke activiteit zou zijn op de laatste dag dat het nog kon en uitgerekend die dag heeft het heel veel geregend. Gelukkig houdt Gus wel van de regen, dus regenlaarsjes aan, paraplu mee en gaan. We hebben zo ongeveer de hele botanische tuin gezien en alle koala’s gespot. Na de lunch was het weer tijd om naar huis te gaan en had ik Angus zo goed afgemat dat we de rest van de middag rustig een film konden kijken.

Blue Mountains

Dit weekend hadden we, Regine, Aude, Veronique, Gaetane en ik, een tripje naar de Blue Mountains gepland. We hadden er eerder die week een avondje voor gezeten bij een chocolateria om alles te plannen. Eigenlijk moest ik rijden waar ik niet heel veel zin in had, maar toen Aude ook graag mee wilde en dat niet bij mij in de auto ging passen hoefde dat niet meer. Feestje dus, normaal moeten Regine en ik altijd rijden als we met z’n vieren gaan en we wilde allebei niet, dus dit was voor ons perfect. Ik had het hier nog met mijn hostmom over en die zei: ‘If you ever want to make my look like a horrible person, just say that you can't take the car that day.’ Hahaha thanks, zal het onthouden.

Aude kwam ons, een uur te laat zat ik dus vroeg klaar met mijn goede gedrag, met een mooie pick up truck van haar hostpartents ophalen en toen kon ons avontuur beginnen. Vanaf Canberra is het ongeveer drie uur rijden, wat we vooral in de regen hebben gedaan. We hadden een gratis camping gevonden waar we eerst onze tenten op wilde zetten voordat we iets gingen bekijken. Toen we bijna bij de camping waren, bleek het een privéweg te zijn met een hek ervoor zodat we er niet door konden. Na een tijdje zoeken zagen we een andere gratis camping die niet heel veer rijden was, dus besloten we het daar maar te proberen. Gelukkig konden we daar wel gewoon naar toe en hadden we al snel een mooi plekje voor de tenten gevonden. De Blue Mountains staat toch vooral bekend om de Three sisters, dus zijn we daar als eerst naar toe gereden. Ze hebben daar een heel leuk verhaal voor bedacht, waar meerdere variaties van zijn, om zoveel mogelijk toeristen te trekken wat ze goed lukt.

Na een aantal foto’s en een kleine wandeling zijn we weer terug gegaan naar de auto, want het was best een beetje koud. We zijn nog bij een paar andere punten rond Katoomba gestopt en hebben nog een wandeling naar een waterval gemaakt.

Helaas begon het toen al avond te worden en is het altijd het beste om voor het donker weer op de camping te zijn, dus moesten we terug. Daar moesten we nog even wat luchtbedden oppompen zonder pomp wat toch altijd weer een uitdaging is. Gaetane en ik zijn maar even een rondje gaan lopen om ergens een pomp te lenen wat me tot nu toe elke keer gelukt is wat ons toch een hoop moeite en geld bespaard. Het begon al aardig koud te worden en die nacht zou het ook maar acht graden worden, dus vonden Gaetane en Aude het wel een goed idee om een kampvuur te maken. Dit bleek nog een hele uitdaging te zijn, want het had wat geregend, maar na een uur is het ze gelukt om ook echt vuur te krijgen. Er waren zelfs marshmallows om dit feestje compleet te maken waardoor we een gezellige, maar koude avond hadden. We zijn al vrij vroeg onze slaapzakken ingekropen waar ik best prima geslapen heb.

Na een redelijke nacht waarbij we nog net niet zijn doodgevroren, gelukkig heb ik een hele goede slaapzak van mijn hostparents, was het tijd voor een ontbijtje in de zon. Ik had een winterjas van mijn hostmom meegekregen, omdat ze bang was dat ik het koud zou krijgen waar ik wel heel blij mee was. Na het ontbijt hebben we de tenten weer afgebroken en al onze spullen in de pick up gezet zodat we klaar waren voor een tweede dag. We zijn naar de Evans lookout gereden waar we gelijk al een papagaai in een boom zagen zitten. Daarna hebben van het uitzicht genoten bij het lookoutpoint voordat we aan de Grand Canyon walking begonnen.

Voor de wandeling stond drie tot vier uur, maar wij hebben het keurig binnen twee uur gehaald. En dit alles met uitgebreide fotoshoots van Aude en Gaetane die om de vijf minuten stopten, want ja je moet natuurlijk wel met minstens 300 foto’s van jezelf thuiskomen. De wandeling bestond vooral uit trappen wat op de heenweg heel soepeltjes ging aangezien we naar beneden gingen. De weg omhoog koste wat meer moeite, maar ook dit was heel goed te doen, aangezien dit wat minder stijl was. We hadden dus de goede kant gekozen om te beginnen en het grootste deel van de tijd liepen we door het bos wat lekker koel was.Hierna hadden we nog wat tijd over voor een andere wandeling, dus zijn we naar de Wentworh falls gereden waar we nog een korte wandeling naar de waterval hebben gedaan.Daarna was het helaas weer tijd om naar Canberra te rijden waar we nog een uur of vier rijden was. Het plan was om voor het donker thuis te zijn, maar dat was een beetje mislukt waardoor ik één a twee uur later thuis was dan gepland. Maargoed ik hoefde niet te rijden, dus voor mijn maakte het dit keer gelukkig niks uit. Mijn hostmom zei de volgende ochtend nog wel dat ze me al bijna een berichtje had gestuurd of alles goed ging omdat ik later thuis was dan gepland, dus ergens denkt ze toch nog aan me moet ik maar denken.

Playdate

Samen met Aude had ik dit weekend bedacht dat we wel een playdate konden doen met onze kinderen. We zijn naar het aboretum geweest waar Gus altijd heerlijk in de speeltuin kan spelen. In het begin wilde hij niet met Emily spelen (hostkind van Aude die ook drie is) en rende hij vooral voor haar weg, maar na een tijdje waren ze beste vrienden en hebben ze een hele tijd heerlijk gespeeld. Toen Aude weer weg moest en ik nog even in het café wat ging drinken met Gus vroeg hij bij elke auto of Emily daarin zat, dus het was zeker geslaagd.

Extra werk

Helaas was Tammy een weekje ziek waardoor ik die twee dagen niet hoefde te werken. Ik heb die dagen gevuld met een keertje koffie drinken met een aantal andere en verder wat dingen doen op mijn laptop wat ook wel een weekje lekker was. De enige tegenvaller was dat mijn hostmom precies die week vakantie had, dus ook regelmatig door het huis liep wat ik toch altijd een beetje ongemakkelijk vind. Maar gelukkig had ik veel tijd voor extra lange facetime sessies met Amber en Isa, want ze zal elkaar maar een paar dagen niet spreken. Het is in elk geval perfect om na een uur het gevoel te hebben dat je pas vijf minuten aan het praten bent en je nog wel even door kan gaan om zo snel de dag door te komen. Want ja gezelligheid kent geen tijd, ook niet ’s avonds laat. Donderdag heb ik nog kennisgemaakt bij een ander gezin die ook een oppas zoeken voor een paar uurtjes in de week. Ik ga daar de moeder helpen met haar twee jongens van drie en negen maanden. Ik mag daar voor de verandering ook Nederlands praten, want ja ik kom hier om mijn Engels te verbeteren, dus die acht uur factimen met Amber en Isa (ja de week dat we de acht uur hebben gehaald was echt top, overigens niet altijd met z’n drieën), twee dagen oppassen op Tammy en een paar uur in dit gezin zijn hier vast heel bevorderlijk voor. Ik hoef in elk geval niet bang te zijn dat ik het Nederlands ga verleren hier.