5 – 7 april

“A journey is best measured in friends, rather than miles.” – Tim Cahill

Ook dit weekend stond er weer een tripje op de planning. Mijn hostdad vroeg dan ook verbaasd of ik nou alweer ging verdwijnen dit weekend, ja Matt dat is nu eenmaal mijn hobby. Hij had best een beetje gelijk aangezien dit alweer het derde weekend op rij was dat ik weg was, maar ik vlucht nu eenmaal graag. Ik had Amber al twee weken niet meer gezien en met Isa erbij was het zelfs al vier weken geleden, dus werd het hoog tijd om elkaar weer te zien. Dit keer was het feestje bij Isa thuis, die slechts 509 kilometer verderop woont. (Klopt, dat is net zover als van Ede naar Parijs, doen ze hier niet moeilijk over.)

Mijn hostmom zei die vrijdag ervoor dat ze wel om drie uur thuis zou zijn zodat ik vrijdag al kon gaan rijden. Zaterdagochtend kwam ze opeens met de mededeling dat ze die week vakantie zou hebben (ja ik vergeet ook altijd dat ik vakantie heb en communiceer dat ook vooral niet), maar dat ze veel afspraken had en eigenlijk niet thuis zou zijn die week (uiteindelijk was ze de halve week thuis, maar goed). Maar op vrijdag had ze niks, dus eigenlijk kon ik die dag wel vrij krijgen en gaan wanneer ik wil. Helemaal prima, dus het plan was om wat langer in bed te blijven liggen en dan te gaan rijden. Woensdag kwam ze opeens met de mededeling dat ze wel iets van een afspraak had en tussen tien en elf uur thuis zou zijn, zodat ik op tijd kon gaan. Ook niet van sorry, de plannen zijn gewijzigd maar gewoon ik ben op tijd thuis, juist dacht dat ik vrij zou zijn… Donderdagavond was het van jaa ik ben om tien uur, maximaal half elf thuis. Vrijdagochtend veranderde het al in waarschijnlijk ben ik om tien uur thuis om vervolgens al om half tien weer in huis te staan. Tja zal wel weer Australische logica zijn. Ze had bij haar werk wat spullen gehaald en daarna voor mij getankt en de banden opgepompt zodat ik een soort van veilig naar Shepparton kon rijden (er is wel een remlicht kapot sinds minstens drie maanden, maar dat maakt ze dan weer niks uit). Ik heb nog even met mijn hostmom en Angus gezeten en toen heb ik alles in de auto gelegd zodat ik klaar was om te gaan.

Na vijf uur rijden en natuurlijk een tussenstop bij de Mc Donnalds was ik rond een uur of vier in Shepp waar ik gezellig met Isa op de bank kon zitten totdat het tijd was om Amber van het station te halen. Toen we eindelijk weer herenigd waren hebben we pannenkoeken gebakken om de Nederlandse sfeer er weer in te krijgen. Amber en Isa kwamen met het geniale idee om het beslag in de blender te maken wat zij al eerder gedaan hadden. Dat werkt echt super goed, het gaat snel en je krijgt er een mooi klontvrij beslag van zonder een lamme arm te krijgen.

Zaterdagochtend zijn we naar het centrum gereden om wat dingen in de supermarkt te halen en iets aan het cafeïnegebrek van Amber en mij te doen. Daarna hebben we Isa geholpen met het voorbereiden van het kinderfeestje van haar oudste hostkid waarbij ik druiven in een zakje moest doen en er een kaartje aan moest nieten. Dat zat met mijn knutseltalent natuurlijk helemaal goed en al snel waren we klaar en konden we weer wat leuks gaan doen. Ze hebben daar een bakfiets en wij vonden het wel leuk om daar even gebruik van te maken. Amber is gaan fietsen en ik mocht voorin de bak zitten. Na een heel gezellig rondje en een rondje van Amber en Isa, had Amber bedacht dat ze het ook wel met ons allebei zou kunnen. Dus Isa is in de bak gaan zitten en ik achterop. En dit alles natuurlijk zonder helm, want wij zijn Nederlands en vinden dat we goed kunnen fietsen. We werden wel behoorlijk nagekeken op straat, maar wij hadden lol en daar ging het om.

Na dit culturele Nederlandse hoogtepunt zijn we weer naar binnen gegaan om met de Nederlandse muziek aan wat spelletjes te spelen met een drankje erbij. Aan het einde van de middag zijn we door Isa haar hostmom naar een plaats gebracht waar een pubcrawl begon van het footy en netball team waar ook de hostdad van Isa in zit. We zijn elke keer met de bus naar een volgende pub gereden wat heel gezellig was. Bij elke pub zijn we een tijdje gebleven om wat te drinken en te eten. Na een tijdje, niemand wist ooit wanneer, werd er opeens geroepen dat je binnen vijf minuten bij de bus moest zijn om weer te gaan rijden. Top organisatie, typisch Australisch weer. Ook in de bus was het een groot feest en vlogen er bij iemand nog wat kledingstukken uit. Zal geen namen noemen, maar het was niet een van ons drie. Ja, de Australiërs kunnen goed drinken en dat gaat niet altijd helemaal goed, dus er waren er ook wel een aantal die wat moeite hadden met lopen. Na een gezellige avond en drie pubs hebben we de taxi naar Isa haar huis genomen om snel naar bed te gaan.

Zondag was het kinderfeestje van Isa haar hostkid waar we nog even mee geholpen hebben aan het begin. Gelukkig was die nacht de klok een uur naar achteren gegaan waardoor we een uurtje langer konden blijven liggen wat ik wel heel goed kon gebruiken. Nadat we de taart en hapjes hadden geproefd was het voor Amber en mij tijd om te gaan. We hebben nog even ergens wat cafeïne gehaald en toen heb ik Amber weer naar het station gebracht. Met een volle tank begon mijn terugweg van ruim vijf uur naar Canberra die ik, op een vijf minuten stop na in het begin, eigenlijk in een keer heb gereden. Om half zeven was ik weer thuis wat net voor het donker is, want helaas is het na het verzetten van de tijd ook een uur donker dan normaal. Ik ben maar eens een keer vroeg mijn bed in gegaan zodat ik er weer een week tegenaan zou kunnen.