simonekoolstra.reismee.nl

Oranje boven downunder

“Op reis leer je niet alleen over de plek waar je bent, maar vooral over de plek waar je vandaan komt.”

26 – 28 april

De verjaardag van Willempie konden we hier natuurlijk niet overslaan en gelukkig werd het in Sydney ook groots gevierd. Guus Meeuwis kwam voor koningsdag naar Sydney en ook koningsnacht werd gevierd. Aangezien ik slechts een kleine 300 kilometer bij mij vandaan is kon ik dit niet aan mijn neus voorbij laten gaan.

Vrijdag was het de laatste dag van de schoolvakantie, dus voorlopig de laatste dag dat ik Angus en Hudson samen thuis had. Ze wisten dat ik die dag naar Sydney zou gaan voor het weekend om koningsdag te vieren wat nog steeds een beetje raar voor ze was, want hoe kan je nou de verjaardag van onze koning in ons land vieren? Angus lag heerlijk op mijn schoot tv te kijken toen we nog wel even een grappig gesprek hadden.

Gus: Are you going forever?

I: No, I come back at Sunday (wat ik al een aantal keer gezegd had), would you like me to go forever?

Gus: Yes

I: Why?

Gus: cause me love you

I: You do love me or you do not love me?

Gus: Me do love you

Juist ja, de logica van een drie jarige, haha. Ik ben nog even met ze naar de speeltuin geweest en daarna hebben we nog een hele tijd op de trampoline gesprongen. Mijn hostmom zou die dag weer op tijd thuis komen zodat ik mooi vroeg kon gaan, want koningsnacht begon al om zeven uur. Ze zei dat ze uiterlijk om twee uur thuis zou komen en vroeg zelfs nog of ze ook voor de lunch nog naar huis moest komen. Ik zei dat het niet zoveel uitmaakte, de bus rond half drie zou ook prima zijn. Ze zou wel kijken hoe laat ze thuis was, maar het zou vroeg worden en ze bood nog even aan om me naar het busstation te brengen wat mij heel veel reistijd scheelt. Ze zei nog tegen de jongens dat ze na de lunch thuis zou zijn, dus eigenlijk had ik haar wel vroeg verwacht. Uiteindelijk kwam ze pas rond half twee thuis, ik weet echt nooit wat ik bij haar moet verwachten als ze zegt dat ze vroeg thuis is, maar vandaag was dat dus dit. Ik heb snel de bus van half drie geboekt en ze hebben me naar het busstation gebracht. Na een busreis van drie en een half uur was ik weer in Sydney. Het plan was dat ik bij Isa en haar vriendin op een luchtbedje in de hotelkamer zou slapen, maar bij het hotel was duidelijk gezegd dat er niemand extra op de kamer mocht blijven en overal hingen camera’s, dus dat leek ons toch niet het beste plan. Gelukkig zit aan de overkant van het station het Wake Up hostel, dus ben ik daar naar toe gelopen om te vragen of ze nog een bed vrij hadden. Ze hadden alleen nog een bed vrij in een vier persoonskamer wat vrij duur, maar ik mocht er wat goedkoper in (voor de prijs van een acht persoons ofzo) omdat ik anders ergens anders naartoe zou gaan en dat wilde ze niet. Dus ik had mooi een rustige kamer met twee jongens voor niet al teveel geld. Bijkomend voordeel was dat koningsnacht gevierd werd in de Sidebar wat onder het hostel is, dus ik kon heel snel naar mijn bed als ik uitgefeest was. Na een tijdje kwam Amber mijn mooie oranje shirtje brengen zodat ook ik klaar was voor het feest en zijn we naar de bar gegaan waar Isa en Susan niet veel later ook kwamen. We hebben een paar uur lang een heel mooi feestje gevierd waarbij heel veel Nederlandse muziek werd gedraaid, er gezellig de polonaise werd gelopen op Joost is anders geaard en we nog even van links naar rechts hebben gesprongen. Als hoogtepunt van de avond waren er ook nog gratis bitterballen waar we enorm van hebben genoten. Elke keer als ze met een schaal langskwamen dook iedereen er bovenop om er toch zeker twee te nemen. Veel drankjes en een paar uur later gingen ze helaas over op de Australische muziek en vonden wij het wel tijd om te gaan zodat we de dag daarna ook nog konden feesten.

Zaterdag moest ik bij het hostel uitchecken en ben ik naar de 7-Eleven gelopen voor koffie en ontbijt. Daarna heb ik nog wat folders verzameld zodat ik vast kan bekijken wat ik aan de Oostkust wil doen en toen was het tijd om mijn bagage op te halen en naar een hotel te lopen wat Amber per ongeluk had geboekt. Daar heb ik al mijn zooi gedumpt en nog een tijdje gezeten totdat ik het wel tijd vond om naar The Rocks te gaan en daar een rondje door de wijk en over de markt te lopen. Om vier uur begon de pre party die ook in die wijk was en daar had ik weer met Amber, Isa en Susan afgesproken. Het was happy hour, dus perfect voor ons om wat in te drinken. Na een paar drankjes was het tijd om naar de ferry te lopen en naar het Luna Park te gaan. Op de ferry hebben we nog een hele mooie foto laten maken van onszelf met de Nederandse vlag en het Oprah house op de achtergrond, dus wij waren helemaal gelukkig.

In het Luna Park zijn we naar de Big Top gelopen en stonden we vooraan in de rij om de zaal in te gaan. Na lang wachten mochten we eindelijk de zaal in en hadden Isa en ik een mooi plekje vooraan gevonden zodat Amber en Susan nog wat drank konden halen. Er was eerst een DJ die een voorprogramma deed met de besten Nederlandse liedjes die ooit gemaakt zijn. Daarna kwam Guus Meeuwis en was het tot het einde van het concert een groot feest.

Na het concert wilden we weer met de ferry terug, maar dan hadden we nog een half uur moeten wachten, dus hadden we besloten dat het een beter idee was om een Uber te nemen naar de afterparty. De chauffeur vroeg nog even doodleuk of we misschien uit Duistland kwamen wat we toch altijd vrij slecht kunnen hebben. Voor de afterparty zijn we nog even naar de shoarmazaak gegaan om wat te eten. Bij Jungle was het heel druk en werd er eigenlijk alleen maar Engelse muziek gedraaid waarbij we ons toch een beetje afvroegen wat hier nu de afterparty aan was. Er gingen ook nog even een aantal jongens vechten en Amber en ik waren er eigenlijk wel een beetje klaar mee. De jongens werden de club uit gesleept door de security en niet veel later ben ik naar het hotel gegaan. De jongens stonden buiten gezellig verder te vechten, ja dat is ook een manier als het binnen niet mag ga je gewoon buiten verder. Ik was een stuk eerder in het hotel dat gepland waardoor ik nog best een goed nachtje kon slapen.

Zondag had ik nog een ochtend in Sydney en ben ik met de boot naar de dierentuin gegaan zodat ik nog een keer het Oprah House en de Harbour Bridge vanaf het water kon zien. Op zondag kan je altijd voor 2.70 dollar de hele dag met het openbaar vervoer reizen wat heel fijn is, want anders is de ferry best duur. Bij de dierentuin heb ik gelijk de ferry weer terug genomen en heb ik nog even een ijskoffie gehaald. Toen ik bij Circular Quay op de metro stond te wachten had ik nog even een heel leuk gesprek met twee oude mannen die waarschijnlijk ergens tussen de vijftig en zestig waren (jaa in dit verhaal is dat even oud).

Man:it’s not that cold though

Ik: I know, but the wind is cold (ik stond daar in mijn korte broekje met mijn vest aan)

Man: Where are you from?

Ik:Canberra and you?

Man: That’s boring, I am from Sydney(hij noemde wel de wijk, maar dat ben ik alweer vergeten), where are you going to?

Ik: I am going back to the hotel to pick my luggage up and then I have to take the bus back home. What about you?

Man: We are going everywhere where you are going to, it doesn’t matter for us. We can go for a lunch somewhere, you’re beautiful.

Ik: Thank you, but I have to go back home, so I am going to the hotel.

Man: ahh to bad, maybe another time.

Ja tuurlijk dacht ik toen, maar de metro kwam en we zijn allebei bij een andere deur ingestapt. Toen we bij de halte waren waar ik eruit moest had ik geen andere keus dan langs het raam lopen waar zij zaten. Ze zwaaide nog even vrolijk naar me, dus sociaal als ik ben heb ik terug gezwaaid. Die man die de hele tijd al tegen me had gepraat liep nog snel naar de deur en begon te roepen en te fluiten dat ik terug moest komen en met hun mee moest gaan, maar dat kon hij toch mooi vergeten.

Bij het hotel heb ik mijn spullen gehaald en ben ik naar het buststation gegaan. Ik mocht weer 3,5 uur terug met de bus en vanaf het station in Canberra heb ik er nog een uur over gedaan om met een bus naar huis te komen. Daar heb ik gedoucht en nog een tijdje met Marjoleine geskyped en ben ik maar een beetje op tijd naar bed gegaan.

Al snel kwamen we erachter dat we shownieuws en heel veel Nederlandse kranten hebben gehaald omdat wij zo leuk vooraan met de vlag stonden te zwaaien. Ik kreeg ook in Canberra nog van een aantal andere au pairs en Carla een berichtje/te horen dat ze me ergens op een foto hadden gezien wat nog wel even leuk was.

Reacties

Reacties

Johan

Dan hoor ik dus ook al bij de oude mannen leeftijd, dat is dan weer jammer

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!