“Own only what you can carry with you; know language, know countries, know people. Let your memory be your travel bag.” -Alexandr Solzhenitsyn-

Zaterdag 10 augustus Cairns - Sydney

Het weekje Cairns, met een stuk warmer weer dan ik de laatste tijd had gehad, zat er alweer op. We vlogen die dag naar Sydney wat we eigenlijk rond elf uur ’s ochtends zouden doen. Nog voordat we weg gingen, hadden we al een mail dat onze vlucht bijna twee uur was vertraagd vanwege slecht weer in Sydney. Daar stond namelijk heel veel wind. We moesten al wel de auto om tien uur inleveren, waardoor we nog genoeg tijd hadden om het kleine vliegveld te verkennen. Uiteindelijk ging, na lang wachten, onze vlucht toch weg en waren we aan het einde van de middag in Sydney. Daar hebben we de huurauto opgehaald en zijn we naar het appartement gereden. Het was al best laat, dus zijn we richting Darling Harbour gelopen omdat daar altijd om half negen vuurwerk is en daar ook wat restaurants zitten. We zijn bij de Grilled beland voor een lekkere burger en hebben daarna nog een beetje gewinkeld daar, want je moet toch iets doen om de tijd te vullen. Om half negen stonden we op de brug klaar voor het vuurwerk wat helaas nooit is gekomen. Misschien toch te veel wind of een andere zeer goede reden, dus zijn we maar weer naar het appartement gegaan om film te kijken en te slapen.

Zondag 11 augustus Sydney

We hadden op tijd de wekker gezet zodat we ’s ochtends naar de Blue Mountains konden en ’s middags nog wat van Sydney te zien om op die manier wat tijd van de dag daarvoor goed te maken. Het was heel druk op de weg naar de Blue Mountains, blijkbaar is het een populair uitje ofzo op de zondag. Na een tijd rijden waren we eindelijk bij de Three Sisters waar we een klein rondje hebben gelopen en wat foto’s hebben gemaakt aangezien het ongeveer vijf graden was en dat eigenlijk wel een beetje koud is.

Daarna zijn we weer terug naar Sydney gereden wat ook een stuk langer duurden dan gepland. Daar zijn we naar het Oprah House gegaan en vanaf daar hebben we de ferry naar Manly genomen. Onderweg zagen we nog dolfijnen wat mazzel was, want ik had ze daar nog nooit gezien. In Manly zijn we naar het strand gelopen waar we de zon onder hebben zien gaan en toen was het wel weer tijd om de ferry terug te nemen. We hebben nog een rondje door de Rocks gelopen en zijn toen weer terug naar het appartement gegaan.

Maandag 12 augustus Sydney - Canberra

Dit jaar mocht ik mijn verjaardag vieren in mijn geliefde Sydney en Canberra wat ook wel een keertje leuk is. We zijn eerst naar het Hyde park gegaan waar we een rondje hebben gelopen en het standbeeld van James Cook nog tegenkwamen. Vanaf daar zijn we doorgelopen naar de Botanical Garden waar we ook een rondje hebben gelopen. Aan het einde van de Botanical Garden staat ongeveer het Oprah House en vanaf daar loop je langs de Harbour Bridge waar je weer met de trein kunt.

We hadden de auto in de richting van Bondi beach geparkeerd waar we nog even naartoe zijn gereden. Daar hebben we even op het strand gelopen en nog koffie gedronken met wat lekkers erbij om mijn verjaardag te vieren. Het was inmiddels al twee uur geweest, dus was het hoog tijd om naar Canberra te rijden wat een rit van ruim drie uur is. Dit is toch wel de stad die ik inmiddels thuis noem, waar ik een soort van leven heb opgebouwd en leuke mensen wonen. De stad die ik met alle plezier aan andere mensen laat zien. In Canberra hadden we een heel mooi appartement met uitzicht op het winkelcentrum in Belconnen, het meer en een groot deel van de stad. We zijn nog even naar Belconnen geweest om nog wat boodschappen te halen, taart met chips en een drankje was opeens een goed diner. We hadden een hele grote tv waar we gezellig de film Bon Bini Holland op konden kijken waardoor we nog een gezellig avondje hadden.

Dinsdag 13 augustus Canberra

We hadden met Michael, Katherine en Tammy bij het Aboretum afgesproken om mijn verjaardag te vieren met koffie en gebak. We zouden eigenlijk bij hun thuis gaan lunchen, maar ze waren daar allemaal heel ziek geweest waardoor zij het niet helemaal aandurfde in hun huis omdat ze bang waren dat wij ook ziek zouden worden. We hebben daar twee uur met hun gezeten wat heel gezellig was. Katherine had met Abby en paar oorbellen gehaald die Abby voor mij had uitgekozen. Ik kreeg er ook een zak chocola en een tekening/kaart bij die Abby en Evan samen hadden gemaakt wat heel schattig was. De zak chocola werd door Tammy ingepikt, dus het was maar goed dat de zak goed dicht zat, anders had ik wel doei kunnen zeggen tegen mijn chocolatjes. Katherine had zelfs nog een happy birthday kaarsje voor me meegenomen waar ze halverwege mijn brownie achter kwam, dus moest ik even snel mijn ogen dichtdoen zodat ze hem er nog in kon zetten. Nadat ik mijn kaarsje had uitgeblazen, in één keer ik was ook trots op deze prestatie, mocht ik verder eten. Hierna was het toch echt tijd om afscheid te nemen voor de komende zeven weken. Ik mocht nu gaan bewijzen dat ik een hele goede tourgids ben en heb ze Canberra laten zien. We zijn naar het War Memorial, Mount Ainslee, het Old Parlementhouse en het Parlementshouse gereden zodat ze alle hoogtepunten gezien hebben.

Aan het einde van de middag zijn we nog even naar Gunghalin gereden om boodschappen te doen en op de terugweg zijn we nog even naar mijn oude gastgezin gegaan. Ik had namelijk vijftien kilo in mijn backpack zitten wat eigenlijk best een beetje veel is en de eerste dag (in Cairns) had ik al pijn op mijn heup en schouders. Gelukkig was mijn hosmom zo sociaal om mij nog wat spullen te laten brengen (mijn koffertje, luchtbed en campingstoel staan daar ook nog). Dit was voor de fam wel leuk, want dan konden zij ook nog even mijn hostparents en de kinderen zien. De binnenkomst was een beetje ongemakkelijk, want ja moet ik haar nu nog een hand of een knuffel geven of is het de bedoeling dat ik gewoon naar binnen loop, maar mijn Leyla gaf me toch een knuffel en wenste me nog een happy birthday. Hudson gaf me toen ik in de kamer kwam gelijk een knuffel met een happy birthday en ook oma gaf me een knuffel, dus ik kreeg best een warm ontvangst. Verder waren Hudson en Angus nogal druk en rende ze door het huis heen. Al snel hadden ze ontdekt dat ik een heel leuk zusje heb en moest Roelyne van Hudson al gelijk mee naar boven. Daar hebben ze met haar gespeeld en haar alle kamers boven laten zien, dus ‘mijn’ slaapkamer, de badkamer en ook de kamer van Matt en Leyla. Na deze housetour mocht ze weer mee naar beneden waar de jongens nog in de speelkamer hebben gespeeld en Roelyne dit keer de eer had om filmpjes van ze te maken (dat was eerst een soort van mijn taak). Ze heeft het overigens ook voor elkaar gekregen om foto’s van mij en de jongens te maken, want ik had alleen een paar selfies met hun en ze heeft zelfs Leyla er nog ergens bij op gekregen (al weet die dat zelf niet). Matt merkte nog op dat ze wel heel aardig tegen haar waren, aangezien ze vooral Angus nogal gemeen tegen mij kon zijn. Verder was hij ook nog eens zo ongelofelijk sociaal om mij de schuld te geven voor het gedrag van de jongens, want ja het is natuurlijk nooit zijn schuld al gelooft niemand hem. Van oma kreeg ik nog een chocolade kikker van Haighs wat een echt Australisch merk is uit het zuiden. Die had ze speciaal voor mij meegenomen in de hoop dat ze me nog zou zien wat super lief is. En anders had ze hem in Canberra voor me achtergelaten omdat ze wist dat ik nog terug zou komen. Na een uurtje was het wel weer tijd om naar huis te gaan en zei Hudson nog dat Roelyne daar wel voor altijd mag blijven wonen. Maar Roelyne ziet dat niet helemaal zitten, dus jullie hoeven niet bang te zijn dat je haar ook nog een half jaar kwijtraakt. Toen we weggingen kreeg ik nog van iedereen een knuffel, zelfs van Matt die me ook nog een goede reis kon wensen. Alleen Angus kon het even niet aan, die vond het te koud om doei te zeggen en bleef op de bank zitten. In het appartement hebben we nog gekookt en toen was het weer tijd om in te pakken voor de volgende bestemming.