‘’Put energy into situations that need your attention but don’t let situations take energy from you.’’ – Rachel Wolchin

Woensdag 4 maart

We moesten al om kwart voor acht bij de plek zijn waar het minibusje zou vertrekken en Emilia en ik wilden eerst nog ontbijten, dus moesten we vroeg opstaan. Gelukkig zit het restaurant om de hoek van het hostel, dus waren we er zo. Na het ontbijt kwam net City eraan om ons nog een knuffel te geven voordat we weggingen. We zijn naar de plek gelopen waar het minibusje zou vertrekken wat maar een minuut lopen was, dus dat was heel prettig. Na een uur kwamen we in een plaats waar we de grote bus naar Kuala Lumpur moesten nemen. We stonden om 9:20 aan het loket om een kaartje te kopen waar de vrouw ons vertelde dat we de bus van 9:10 konden nemen. We hebben haar maar eens uitgelegd dat we graag vandaag nog wilden, maar toen bleek dat de bus er nog niet was. Toen hebben we daar maar een kaartje voor gekocht en zijn we naar de 7eleven gegaan om ijskoffie te halen. Daarna begon het grote wachten wat uiteindelijk tot elf uur geduurd heeft. Niemand kon ons vertellen wanneer de bus zou komen en veel minibusjes vroegen waar we naar toe moesten in de hoop dat we met ze meegingen. Bij Kuala Lumpur werd er een keer moeilijk gekeken waarbij we op dat moment toch even de hoop verloren dat de bus snel zou komen. Bijna twee uur later dan gepland vertrok de bus dan eindelijk naar KL waar we om twee uur waren. Vanaf het busstation hebben we de monorail naar het hostel genomen. Een tweepersoonskamer was goedkoper dan twee bedden in een slaapzaal wat zeker geen straf was, dus hadden Emilia en ik mooi onze eigen kamer. We hebben onze spullen wat uitgepakt en onszelf klaargemaakt voor een half dagje KL. Inmiddels was het al wel lunchtijd geweest en hadden we op de weg naat het hostel een kebabzaak gezien. Hier hebben we natuurlijk even een tussenstop gemaakt en vanaf daar hebben we de grab naar de Thean Hou Tempel genomen om daar een rondje te lopen. 

Emilia wilde graag een tattoo en ik had beloofd om wel even mee te gaan, dus stond dat daarna op de planning. Het vinden van de winkel was nog een hele uitdaging en ondertussen begon het ook nog te regenen waar ik altijd ontzettend gelukkig van wordt… Na iets van een half uur zoeken, of misschien wel een beetje meer, hebben we het dan toch gevonden. Het duurde uiteindelijk best wel lang voordat alles geregeld was en de tattoo erop stond, maar ik zat daar nog altijd beter dan buiten in de regen. Toen het klaar was zijn we weer naar het hostel gegaan waar we eerst nog even een tussenstop op de nightmarket hebben gemaakt om nog wat te eten. Bij het hostel hebben we nog even bij de bar gezeten, maar ook nu begon het weer hard te regenen en bleef het daar ook niet volledig droog. Ik vond het wel weer mooi geweest voor die dag en ben toen snel mijn bed in gegaan.

Donderdag 5 maart

Na een nachtje Kuala Lumpur was het tijd voor het tweede deel van onze reis naar Penang waar we weer heel wat uurtjes zoet mee zouden zijn. Emilia en ik hebben na het ontbijt de grab naar het busstation genomen om daar een bus naar Georgetown te boeken. Dat was allemaal geen probleem en een kwartier later, om tien uur, ging er een bus die we konden nemen. Daardoor hadden we geen tijd om nog uitgebreid eten in te slaan en moesten we gelijk door de controlepoortjes en dan de vertrekhal van de bus. Daar zaten we met ons goede gedrag te wachten op een bus die maar niet kwam. Ondertussen zagen we wel bussen van andere maatschappijen naar onze bestemming gaan wat toch wel even heel frustrerend was. Na heel lang wachten was 45 minuten later onze bus er nog niet en kwam er iemand naar ons toe met de mededeling dat wij met een andere bus mee mochten. Wij helemaal gelukkig dat we die dag nog iets anders te zien kregen dan de vertrekhal en toen we de bus instapte bleek het ook nog eens een fancy one te zijn. Zo had iedereen een eigen tablet met films, was er wifi (wat ik nooit gebruik, want ik heb nog altijd onbeperkt internet) en natuurlijk ruimte genoeg. De busreis zou zo’n vijf uur gaan duren en was voor mij wel weer een geschikt moment om boer zoekt vrouw te kijken. Verder heb ik de tijd maar wat gedood met muziek luisteren en uit het raampje kijken totdat we bij de boot kwamen. De boot zou eigenlijk om 15:50 gaan, maar verrassend genoeg had deze vertraging en werd het uiteindelijk geannuleerd. De boot daarna kwam om 16:10 waardoor het toch nog allemaal goed kwam. Aan de overkant hebben we een grab naar het hostel genomen waar het nog een hele uitdaging was om binnen te komen. Na een aantal keer de bel te hebben gebruikt waar deze voor gemaakt is en een tijdje wachten, werd er toch opengedaan en konden we naar binnen. We hebben onze spullen in de kamer gezet en zijn toen nog een klein rondje gaan lopen om vervolgens op zoek te gaan naar avondeten. Al snel kwamen we in Love Lane waar we de Mexicaan tegenkwamen die er best heel goed uitzag. Na toch wel een van de beste dingen tot nu toe vonden we dat we nog wel een toetje konden gebruiken en zijn we opzoek gegaan naar een ijs zaak die we al snel gevonden hadden. Daarna kwam Blanca ons gezelschap houden en zijn we ergens bij Love Lane wat gaan drinken. Ze hadden daar heel veel soorten drank twee voor één, wat natuurlijk altijd heel prettig is voor backpackers. Ik wilde wel graag een cocktail, maar dat bleek opeens drie voor de prijs van twee te zijn wat ik niet gezien had. Dit was allemaal geen probleem, want de baratender vond mij zo leuk dat ik er wel twee voor de prijs van een kreeg. Omdat ik zo mooi was, nou bedankt meneer voel me weer vereerd. Het was daar heel gezellig en we hebben nog een tijdje Jenga gespeeld waar daar op elke tafel stond. Ook hebben we kunnen genieten van een man in de bar naast ons die flink los ging in zijn eentje, dus ja wij hebben een hele goede avond gehad!